No abstract

No abstract

This study was carried out to determine the responses of some new cotton (Gossypium hirsutum L.) lines to Verticillium wilt disease (disease agent is Verticillum dahliae Kleb.) and to enable the use of disease resistant or tolerant lines in future studies. The field trials were conducted at the trial field, Dicle University, Diyarbakir, Turkey in 2019. The trial field was a naturally contaminated with disease agent V. dahliae. Nine new advanced lines of cotton were used as material. Verticillium wilt resistant/tolerant cotton cultivars DP-396, BA-119 and STV-468 were used as control cultivars. Disease index and disease incidence (%) were examined in the study. The experiment was set up in a randomized block design with four replications. According to the variance analysis, significant results were obtained in terms of disease index and the rate of infection (%). Based on disease index values, the STV-468 standard genotype and Hat-1, Hat-2, Hat-3, Hat-4, Hat-5 and Hat-9 candidate lines were the most disease tolerant genotypes. In terms of disease incidence (%), the STV-468 and DP-396 standard genotypes and Hat-1, Hat-2, Hat-5, Hat-7 and Hat-9 advanced lines were determined as the most tolerant genotypes. It was concluded that the cotton genotypes STV-468, Hat-1, Hat-2, Hat-5 and Hat-9 can be used in V. dahliae infected cotton cultivation areas.

Genotip, çevre interaksiyonu diğer bitkilerde olduğu gibi ayçiçeği bitkisinde de verimi sınırlayan önemli bir faktördür. Çoklu çevre şartlarında yetiştiriciliği yapılan yağlık ayçiçeği genotiplerinden elde edilen tane verimi bakımından AMMI analizi kullanılarak genotiplerin stabilite durumları incelenmiştir. Bu çalışma; toplam on iki yağlık ayçiçeği genotipi ile altı lokasyonda iki yıl (2016 ve 2017) süre ile tesadüf blokları deneme desenine göre dört tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. AMMI analizi ile en stabil genotipler ve özel çevrelere uyumlu genotipler belirlenmeye çalışılmıştır. AMMI analizi ile kareler ortalamasının % 73.5 ile en fazla çevreden, % 19.5 ile interaksiyondan ve % 7.0 ile genotipten etkilendiği tespit edilmiştir. Analiz sonuçlarına göre G3, G8 genotiplerinin oldukça stabil oldukları ve bu çeşitlerle birlikte G4, G6, G7, G9 ve G10 genotipleri ortalamanın üzerinde bir verime, G1 genotipinin oldukça düşük verime sahip olduğu ve G9, G10 ve G11’in stabilite çizgisinden oldukça uzakta konumlandıkları ve dolayısıyla stabil olmadıkları anlaşılmıştır. AMMI analizi ile çevreler değerlendirildiğinde E5’in en elverişli ve yüksek verimli olduğu, bu çevre ile birlikte E10 ve E11’in ortalama verimin üzerinde bir verim ile sonuçlandığı tespit edilmiştir. Ayrıca yapılan sektör analizinde ise G4 ve G6’nın E3, E4, E7, E10 ve E11 çevrelerde, G8, G7 ve G1’nun E1, E2, E5, E6 E8 ve E12 çevrelerde, G2 ve G9’un ise sadece E9 çevresinde yüksek performans sergiledikleri ve spesifik olarak bu çevrelerde önerilirken G1 ve G5 gibi diğer genotipler ise çevrelerle ilişkilendirilmemiştir. Sonuç olarak AMMI analizi ile görsel olarak en stabil ve yüksek verimli genotipler belirlenmiştir.

No abstract