Son yıllarda muhasebe önlisans programından mezun olan öğrenci sayısında artış olduğu gözlenmektedir. Ancak yüksek sayıdaki mezunlara rağmen iş dünyasının muhasebe alanında sürekli olarak nitelikli meslek elemanı ihtiyacının olduğu da görülmektedir. Bu istihdam eksikliği mezun öğrencilerin alanları ile ilgili çalışmayı tercih etmedikleri konusunda bir algı yaratmaktadır. Çalışmanın amacı, muhasebe önlisans programına gelen öğrencilerin, muhasebe mesleği ile ilgili iş hedeflerinin olup olmadığını tespit etmek ve işe yerleşmelerindeki etkisini ortaya koymaktır. Araştırmada veri toplama yöntemi olarak nitel araştırma türlerinden yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Buna göre Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Muhasebe ve Vergi Uygulamaları Programında eğitim gören öğrencilerden mezuniyet aşamasında 11'i ticaret lisesi, 9'u düz lise olmak üzere 20 öğrenci seçilmiştir. Seçilen öğrencilerle derinlemesine mülakat yapılarak öğrencilerin muhasebeye ve muhasebe mesleğine bakış açıları ve meslek tercihleri ile ilgili hedefleri nedenleriyle analiz edilmiştir. Analizin sonucunda, öğrencilerin muhasebe eğitimini zorunlu olarak tercih ettikleri, muhasebe mesleğini ikinci meslek olarak tercih ettikleri ve muhasebe bürolarındaki iş koşullarını yeterli bulmadıkları ortaya çıkmıştır.

ÖzHavayolu taşımacılığı faaliyetleri pahalı altyapı yatırımları, nitelikli işgücü çalıştırma zorunlulukları ve uçak alımlarının yüksek maliyetler içermesi nedeniyle başlangıçta kamuya ait işletmeler eliyle yürütülmüştür. Amerika'da hava taşımacılığında 1970'lerde başlayan serbestleşme hareketi, kısa bir süre sonra tüm dünyayı etkisi altına almış ve sektöre giren özel şirket ve çalışan sayısının hızla artmasına neden olmuştur. Serbestleşme sonrası tüm ülkelerde, hava taşımacılığı pazarında yaşanan rekabet şiddetlenirken, istihdam ve çalışma koşullarında da değişiklikler meydana gelmiştir. Havayolu işletmeleri, son teknolojik yenilikler eşliğinde, kaliteli ve daha düşük fiyatlarla hizmet sunabilmek için çalışanlarına uyguladıkları esnek çalışma modelleriyle, rekabet güçlerini artırmayı hedeflemişlerdir. Türkiye havacılık sektöründe serbestleşme 1983 yılında gerçekleşmiştir. Bu serbestleşme sonrasında bazı havayolu işletmeleri, çalışma sürelerinin esnekleştirilmesini içeren "split çalışma" pratiğini uygulamaya başlamışlardır. Bu çalışmanın amacı, split çalışanların bu çalışma modeline yönelik duyguları ile geleceğe yönelik beklentilerini "derinlemesine görüşme" yöntemi bağlamında tartışmaktır. Bu çalışmanın, havayolu taşımacılığında çalışan işçilerin split çalışmaya yönelik algılarını kavrama noktasında literatüre bir katkı sunacağı düşünülmektedir. AnahtarKelimeler: Sivil havacılık, esnek çalışma, split çalışma, çalışma süresi, ara dinlenmesi AbstractAirline transport activities were initially carried out by publicly owned enterprises because of the costly infrastructure investments, the requirement to employ qualified labor force and the high costs of aircraft purchases. The liberalization movement, which began in the 1970s in air transport in the United States, soon infiltrated the entire world and led to a rapid increase in the number of private companies and employees entering the sector. In all countries after liberalization, the competition in the air transport market has intensified, and changes in employment and working conditions have also occured. Airline operators are aiming to increase their competitiveness with flexible working models that they apply to their employees in order to provide quality and lower prices in the context of the latest technological innovations. Liberalization of the aviation sector in Turkey took place in 1983. Following this liberalization, some airline operators have begun to practice "split working", which involves the flexibility of working time. The purpose of this study is to discuss split employees' emotions and future expectations of this working model in the context of "in-depth interview" technique. It is believed that this study will provide a contribution to the literature to understanding the perceptions of split workers in airline transport.

Özetİşletmeler, artan küresel rekabette uyum sağlayabilmek ve hayatta kalabilmek için çalışma hayatında esnek uygulamalara yönelmektedir. İşgücü açısından, sürekli ve güvenceli istihdam yerini artık kısa süreli, geçici, kuralsız, güvencesiz ve düşük ücretli istihdam biçimlerine bırakmaktadır. Bazı işyerlerinde, işçilerin çalışma ve dinlenme süreleri de bu istihdam biçimlerine ve işin yoğunluğuna uygun olarak esnekleştirilmektedir. İşverenler, işçilerin işyerindeki çalışma ve dinlenme sürelerini işin yoğunluğuna göre yasal mevzuata uygun olmayan biçimlerde düzenleyebilmekte ve işyerlerinde kalma sürelerini uzatabilmektedirler. Uygulamada "antraktlı çalışma" olarak ifade edilen bu çalışma biçiminin, başta konaklama işletmeleri olmak üzere hizmet sektörüne ait diğer işletmelerde de sıklıkla uygulandığı görülmektedir. Çalışmanın amacı, turizm sektöründe yaygınlaşan antraktlı çalışan işçilerin, çalışma koşulları ile antraktlı çalışmaya yönelik algılarının tespit edilmesidir. Bu bağlamda, Antalya'da faaliyet gösteren otellerde antraktlı çalışan 394 işçi ile anket çalışması yapılmıştır. Çalışanların antraktlı çalışmaya yönelik algıları faktör analizi sonucunda 4 boyutlu bir yapıya ulaşmıştır. Elde edilen bulgulara göre çalışanların genel olarak bu çalışma şeklinden memnun olmadıkları belirlenmiştir.