This paper primarily aims to examine the impacts of sociodemographic and risk factors (smoking cigarettes, alcohol and substance use) as well as school achievement and anxiety-depression on suicidal ideation of Turkish adolescents. Focussing on a nonclinical adolescent sample and based on an ecological riskfactor approach, this study sought to identify risk factors related to suicidal ideation in a sample of 726 adolescents (aged 17–18 years) drawn from the high schools in Ankara, Turkey. More than half of the sample reported that they had suicidal ideation. Suicidal ideation is significantly more endorsed among female adolescents. Regression analysis revealed that there are statistically significant relationships among gender, cigarette smoking, school achievement, anxiety/depression and suicidal ideation.

No abstract

Etkileşim bireyler arasında karşılıklı olarak gerçekleşen duygusal, düşünsel ve davranışsal bir etki-tepki ilişkisidir. Sosyoloji bu etkileşim süreci içinde özellikle toplumsal davranışlarda oluşan değişimle yakından ilgilenmektedir. Çalışma bu bağlamda etkileşim süreçleri içindeki mülteci öğrencilerin, sosyalizasyon süreçleri içinde yer alan yakınlaştırıcı süreçler (uyum, işbirliği ve bütünleşme) ile uzaklaştırıcı süreçler (rekabet ve çatışma) içine girmelerinde, öğretmenlerin rolünü ortaya koymayı amaçlamaktadır. İzmir ili Buca ilçesinde bulunan Recep Ersayın İlköğretim okulu örneklemi ile sınırlandırılmış olan çalışmada, nitel araştırma yöntemi ile yarı yapılandırılmış görüşme formu ile derinlemesine mülakat yapılmıştır. Çalışmamızda yakınlaştırıcı süreçlere öğretmenleri tarafından yönlendirilen çocukların, çevreleriyle bütünleşme eğilimi içinde oldukları, uyumlu ilişkiler kurdukları, kendilerini kolaylıkla ifade edebildikleri, akranlarıyla ve öğretmenleriyle işbirliklerine yatkınlıklarının arttığı, kuralları daha kolay öğrenebildikleri, toplumsal ve kültürel değerleri daha kolay kabullendikleri görülürken, ilişkilerinde çocukları uzaklaştırıcı sürece yönlendirmenin, rekabet ve etiketleme içine sokmanın, onların toplumla ve çevreleriyle olan etkileşimlerini olumsuz etkilediği, bu durumun uyumsuz sosyal davranışlar içinde olmalarına sebep olduğu görülmektedir.

Drawing on a sample of 726 non-clinical adolescents (aged 17-18 years) from high schools in Ankara, Turkey, this paper primarily aims to identify the risk factors related to situational run away behavior. This study was based on an ecological risk factors model and tried to discover the associations for runaways. Run away behavior is one of the problematic behaviors very commonly seen among Turkish adolescents. Regression analyses revealed that predictors for runaway behavior differed due to gender; while, delinquency, sexual intercourse, substance use, parental separation and suicidal ideation were the significant predictors for girl adolescent runaway behaviors, while lack of parental support and depression were the significant predictors for boy adolescent runaway behavior.

Bu çalışma, son yıllarda artan kimlik ve etnisite tartışmalarına, yüzyıldan fazla zaman önce Türkiye topraklarına gelen Çerkes kimliği ışığında bir değerlendirme sunmak amacıyla hayata geçirilmiştir. Çerkesler 1800'lü yıllardan bu yana Türkiye'de varlık gösteren etnik guruplardan birini meydana getirmektedirler. Literatürdeki çeşitli kaynaklarda Çerkeslere, "Türkiye'deki mevcut kültüre en fazla uyum sağlayabilmiş etnik grup" olarak yer verilmiştir. Bu veri Çerkeslerin sosyal kimlik anlayışlarını ve kimlik tanımlamalarındaki dönüşümü inceleme gerekliliğini doğurmuş, bu çalışmada da bu inceleme, Sosyal Kimlik Kuramı bağlamında gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın alan araştırması kısmında, etkin şekilde Kocaeli Kafkas Kültür Derneği'nde varlık gösteren bireylerin, kimlik ve aidiyet tanımlamaları sorgulanarak, Sosyal Kimlik Kuramı bağlamında değerlendirilmiştir. Çalışmanın neticesinde; bir kültürü ayakta tutan ve devamını sağlayan dil gibi en temel unsurlardan birini günümüze sağlıklı bir biçimde taşıyamamış olmasına rağmen, hâlâ etkili şekilde ayakta duran ve diğer kültür unsurlarını ve pratiklerini sürekli kılmayı başarmış olan Çerkes toplumunun, bu başarıyı nasıl elde ettiğine dair verilere ulaşılmış ve bu veriler sosyal kimlik kuramı bağlamında değerlendirilmiştir.