Başta ekonomi bilimi olmak üzere birçok bilim bireylerin ve toplumum mutlu yaşam sürmelerini hedeflemektedir. Birçok çalışmada yaşam memnuniyeti, demografik, genetik, psikolojik ve ekonomik değişkenlerle ölçülmeye çalışılmış ama sosyal sermaye pek dikkate alınmamıştır. Bu çalışmada, sosyal sermaye ile yaşam memnuniyeti arasındaki ilişki incelenmiştir. Tesadüfî Örnekleme Yöntemine göre yapılan hesaplamalar sonucunda anket sayısı 324 olarak belirlenmiştir. Erzurum kent merkezi dışındaki ilçe ve köylerde yapılan anketlerden elde edilen veriler kullanılmıştır. Yapısal Eşitlik Modelinin kullanıldığı çalışmada elde edilen bulgular yaşam memnuniyeti ile sosyal sermaye arasında pozitif yönlü bir etkileşimin olduğunu göstermektedir. İlişkisel Sosyal Sermaye (0,65), Bilişsel Sosyal Sermaye (0,62) ve Yapısal Sosyal Sermaye (0,31) orta derecede pozitif yönde yaşam memnuniyetini etkilemektedir.

Son yıllarda fındık üretimi 16 ilde sınırlandırılmış olmakla birlikte birinci ve ikinci sınıf ile eğimi %6’nın altında olan arazilerde yeni fındık bahçeleri oluşturulması kanunen yasaklanmıştır. Bu özellikleri içinde barındıran illerde fındık üretiminin yaygınlaştırılması arzulanmaktadır. Bu çalışmanın amacı Türkiye fındık üretiminde önde gelen 10 ilin gelecek 7 yıl için üretimlerinde meydana gelecek değişimleri tahmin etmektir. Çalışmada TÜİK 1991-2018 verileri dikkate alınarak, geleceğe yönelik tahminlerin elde edilmesinde ARIMA modelleri kullanılmıştır. AIC, BIC, SSE, MSE ve MAPE gibi kriterler dikkate alınarak en uygun ARIMA modeli belirlenmiştir. Türkiye’de son 28 yılın ortalamasına göre en fazla fındık üretimi yapan iller %27.82 ile Ordu, %16.28 ile Sakarya, %14.77 ile Giresun, %11.52 ile Samsun, %8.75 ile Trabzon, %8.68 ile Düzce, %3.69 ile Zonguldak, %1.66 ile Kocaeli, %1.15 Artvin ve %0.55 ile Bartın’dır. Söz konusu on il Türkiye fındık üretiminin %94.87’sini oluşturmaktadır. Çalışma sonuçlarına göre 2019-2025 yılları arasında Türkiye'de ortalama yıllık 589 bin ton fındık üretilecek ve bu 10 il Türkiye fındık üretiminin %97.89’unu oluşturacaktır. Verim ve fiyat dikkate alındığında bu illerde genel itibariyle verim ve kalite artışı sağlanmaktadır. Bu amaçla bazı illerdeki verim ve fiyat düşüşlerinin önüne geçmek için Fındık Enstitüsü tarafından bu illere yönelik geliştirilecek verim ve katma değeri yüksek fındık çeşitlerine ihtiyaç duyulmaktadır. Ayrıca yaşlanmış bahçelerin bu çeşitler ile gençleştirilmesi verim ve kalite artışını sağlayacaktır.

The study examined the producer-consumer prices and marketing structure of the chickpeas in Turkey, with a focus on the production-consumption, foreign trade, price fluctuations and marketing between the years 2003-2017. Despite the reduction in acreage and production rates in Turkey, an increase was observed in the production. In this study, marketing margins of chickpea are calculated according to current and real prices (2017=100). Producer and consumer chain indexes are also calculated according to current prices and compared with annual inflation rates. In fifteen years, the average yield was determined as 113 kg da-1, and the average consumption per person was 6.5 kg year. In fifteen years, the producer earned from 1 kg chickpea production increased by 55% and the amount paid by the consumer increased by 86%. In the fifteen-year period, prices have been in real favor for the producers and against the consumer. The model related to chickpea production function was estimated and agricultural real worker price was found to be effective on chickpea production.

Bu çalışmada Türkiye'de yetiştirilen başlıca 4 elma çeşidinin fiyat, tat, dış ve iç görünüş özellikleri temel alınarak Erzurum ilindeki tüketici tercihlerine en uygun elma çeşidinin tespiti amaçlanmıştır. Bu amacı elde etmek için Analitik Hiyerarşi Süreci (AHS) yöntemi ve örneklem büyüklüğünün tespitinde Ana Kitle Oranlarına Dayalı Basit Tesadüfi Örnekleme Yöntemi kullanılmıştır. Çalışma verilerini Erzurum ili merkez ilçelerinde kentsel alanda 400 bireyle yüz-yüze yapılan anket çalışmaları oluşturmuştur. Elde edilen veriler ışığında elma satın alırken tüketicilerin %30,75'inin fiyata, %26,73'ünün dış görünüşe, %23,61'inin tada ve %18,91'inin iç görünüşe daha fazla önem verdiği ve yine bu bireylerin %31,65'i için Starking, %28,45'i için Golden, %25,70'i için Amasya ve %14,20'si için ise Granny Smith elma seçiminin uygun olduğu ortaya konulmuştur. Ayrıca 15-24 yaş aralığındaki bireyler için ise en uygun elma çeşidi Granny Smith'tir. Bu sonuçların dışında kişi başı elma tüketimi Türkiye'de 25 kg civarında iken Erzurum ilinde 19,15 kg'dır. Erzurum ilinde elma tüketimini artırmak için elma çeşidi tercihinde etkili olan kriterler dikkate alındığında önemli kriterlerden biri Starking elma çeşidi için fiyat olup, eğer bölgede diğer çeşit elmaların yerine uygun iklim ve toprak şartlarına uygun alanlarda bu çeşit elma üretimi yapılırsa maliyetler düşeceği için fiyat avantajı sağlanarak kişi başına elma tüketimi artırılabilir.

Bu çalışmada Türkiye'de portakalın üretici-tüketici fiyatları ve pazarlama yapısı incelenmiştir. 2003-2017 yılları arasında üretim-tüketim, dış ticaret, fiyat dalgalanmaları ve pazarlaması üzerinde durulmuştur. Türkiye'de meyve veren ağaç sayısı ve üretim miktarındaki artış ile birlikte verimde de artış olduğu tespit edilmiştir. Portakal cari ve reel fiyatlara göre pazarlama marjları hesaplanmış, cari fiyatlara göre üretici ve tüketici zincirleme indeksleri hesaplanarak yıllık enflasyon oranları ile karşılaştırılmıştır. Portakal ile ilgili arz ve talep modelleri tahmin edilmiş ve istatistiki olarak yorumlanmıştır. Sonuçta portakal üretim miktarı üzerine gübre reel fiyatı ve trendin (zamanın), portakal tüketim miktarı üzerine ise nüfusun etkili olduğu belirlenmiştir.