Objective: Hyperglycemia caused by Diabetes Mellitus (DM) is associated with long-term dysfunction such as diabetic retinopathy (DRP). The most effective growth factor in the development of DRP is the vascular endothelial growth factor (VEGF). Vitamin K1 reduces hyperglycemia and prevents the development of DM. In this study, we aimed to create streptozotocin (STZ) induced DM and DRP in chick embryos and to show whether vitamin K1 can prevent early-stage DRP by measuring VEGF levels. Material and Methods: The 140 specific pathogen-free (SPF) fertilized chicken eggs were used in this study. Three different STZ doses were administered to 120 SPF eggs for an induced DM model. Three different vitamin K1 doses were administered in each STZ dose group. On the 12th day and 18th day the remaining 20 SPF eggs were separated as control groups. On the 18th-day, blood glucose, blood insulin and VEGF levels were measured. Results: 0.45 mg/egg STZ dose (STZ3) was determined as the optimal/ideal dose for the DM model. When the group-administered STZ3 and vitamin K1 were evaluated among themselves; it was determined that there were significant changes in blood glucose, blood insulin, VEGF levels of the STZ3+K1-3 group compared to the STZ3+K1-1 and STZ3+K1-2 groups (p<0.05). Conclusion: Vitamin K1 increases blood insulin levels and decreases blood glucose levels. When hyperglycemia reduces, the VEGF levels reduce. Vitamin K1 protects from DRP by reducing VEGF levels.

Amaç: Düşük risk lokalize prostat kanseri tanılı hastalarda aktif izlem sonuçlarımızı değerlendirmek. Gereç ve Yöntem:Kliniğimizde düşük risk lokalize prostat kanseri tanısı alan ve aktif izlem seçeneğini kabul eden hastalar çalışmaya dahil edildi. Hastalar 3 ayda bir PSA, PRM (parmakla rektal muayene) ve yılda bir 12 kor prostat biopsisi ile takip edildi. Risk artışı veya hasta isteği küratif tedaviye geçme kriteri olarak belirlendi. Bulgular:Aktif izlem yapılan 45 hastadan en az bir re-biopsisi olan 20 hastanın verileri geriye dönük olarak incelendi. Ortalama takip süresi 46 ay (12-144 ay) idi. 20 hastadan 6 tanesi küratif tedavi aldı (%30). Dört hasta (%20) Gleason skor artışı nedeniyle, 2 hasta (%10) kendi isteği ile küratif tedavi aldı. Aktif izlem yapılan hastaların 5'i ( %29.4) birinci yılda, 1'i (%5.8) ikinci yılda küratif tedavi aldı. Hastaların ortalama küratif tedaviye geçme süresi 14 aydı.Sonuç: Aktif izlem düşük riskli hastalarda küratif tedavi şansını kaybetmeden hastaların tedavi komplikasyonlarından mümkün olduğunca korunmasını sağlamaktadır. Bu grup hastalarda tedavi uyumu açısından kabul edilebilir bir alternatiftir.Anahtar Sözcükler: Düşük risk, aktif izlem, prostat kanseri.

Bu çalışmada graves hastalarının sağlıklı kontrol grubuna göre ortalama trombosit hacmi (MPV) ve kırmızı kan hücresi dağılım genişliği (RDW) değerlerinin karşılaştırılması ve kardiyovasküler risk faktörleri ile ilişkisinin olup olmadığı amaçlandı.GEREÇ VE YÖNTEM: 50 graves hastası ve 50 sağlıklı kontrol hasta retrospektif olarak incelendi. Diabetes mellitus (DM), demir eksikliği anemisi, kronik böbrek hasarı, hipertansiyon (HT), daha önce geçirilmiş myokard infarktüsü, konjestif kalp yetmezliği, kronik inflamatuar hastalığı, malignitesi olan ve antihiperlipidemik ilaç kullanan hastalar çalışmaya dahil edilmedi. Sağlıklı kontrol grubunun başvuru anında, graves grubunun ise tanı anında henüz tedavileri başlanmadan tam kan sayımının içinde rutinde bakılan MPV ve RDW değerleri kaydedildi. Aynı zamanda her iki grubun LDL kolesterol (LDL-C), Hdl kolesterol (HDL-C), trigliserid (TG) değerleri, sigara kullanıp kullanmadığı, boy, kilo ve vücut kitle indeksleri (VKİ) dosyalarından retrospektif olarak incelendi. MPV ve RDW değerlerinin karşılaştırılması student-t testi ile, kardiyovasküler risk faktörleri ile olan ilişkisi pearson korelasyon testi ile değerlendirildi.