A new series of benzimidazolone bridged triheterocyclic compounds bearing thiosemicarbazide, thiadiazole, triazole, moieties was synthesized and then screened for their in vitro urease, α-glucosidase, and acetylcholinesterase inhibition properties for the first time. All the synthesized compounds showed an outstanding urease inhibitory effect when compared with standards. Compounds 1, 4, 5b, 5d, 6b, 6d, 7b, and 7d showed significant acetylcholinesterase inhibitory activity with IC 50 values between 7.32 ± 0.58 and 12.52 ± 0.13 μg/ml comparable to donepezil (15.12 ± 0.20 μg/ml). Compound 5c, having thiosemicarbazide moiety at the positions N-1 and N-3 of benzimidazolone nucleus, showed the highest α-glucosidase inhibitory activity (IC 50 = 11.42 ± 0.11 μg/ml).

Öz Orijinal MakaleAtlı cirit, İslâmiyet öncesinde ve sonrasında Türklerce icra edilen önemli sporlardan birisidir. Geçmişinin bin yıllara dayanıyor olması münasebetiyle atlı cirit artık bugün geleneksel bir ata sporudur. Zaten uzak ve yakın mazisi savaşlarla dolu olan Türklerin yaşamında at çok müstesna bir yere ve değere sahip olmuştu. Bu münasebetle bir tür savaşa hazırlık niteliği de göstermesi atlı ciridi Türkler için daha özel kılmıştı. Bunun yanında atlı cirit ayrıca bir temaşanın, eğlencenin ve ihtişam gösterisinde bulunmanın temel öğelerinden birisi olmuştur. Bütün bu nitelikleri, oyunun neden yüzyıllarca Türkler tarafından icra edildiğini anlamımızı kolaylaştırmaktadır. Selçuklular başta olmak üzere hemen bütün Türk devletlerinde atlı cirit sporu icra edilmiştir. Osmanlılar zamanına gelindiğinde ise sultanların da sıklıkla cirit oyun sahasında boy gösterdikleri görülmektedir. İşte bu çalışma özellikle atlı cirit sporunu bizzat icra eden yahut oyunun oynanması için gerekli zemini oluşturarak katkı sağlayan Osmanlı sultanları üzerine yoğunlaşmaktadır. Bu kapsamda hangi sultanların ne vakitler cirit oynamış yahut oynattırmış oldukları, oyunlara ve oyunculara ne tür bir destek sağladıkları gibi meseleler çalışma boyunca üzerinde durulan başlıca konular olmuştur. Bahsedilen meselelere dair mevcut literatürde bir hayli bilgi bulunmaktadır. Çalışmaya temel teşkil eden başlıca kaynak grubunu Osmanlı arşiv vesikaları ile kronikler oluşturmaktadır. Ayrıca konuya ilişkin olarak yapılmış araştırma-incelemelerden de istifade edilmiştir. Bu şekilde oluşturulan çalışmayla Osmanlı sultanları ve cirit arasındaki ilinti ortaya konulmuş, ayrıca Osmanlı sarayı ve çevresinde cirit müsabakalarının düzenlenmesine atfedilen geleneksel önem ve sağlanan destek hakkında önemli olduğu düşünülen bazı bilgilere ulaşılmıştır.

No abstract

Özet: Selanik, 1430 senesinde fethedilmesiyle birlikte 1912'ye kadar Osmanlı'nın Balkanlar'daki önemli merkezleri arasında kendine yer bulmuş ve devamlı olarak büyümüştür. Osmanlıların zamanla, uyguladıkları politikalar dahilinde bir "Osmanlı kenti" siluetine büründürdükleri Selanik, modernleşme rüzgarının da etkisiyle çeşitli devletlerin temsilciliklerini yolladıkları ve burada bir misyon teşkil ettikleri bir merkez haline gelmiştir. Özellikle bünyesinde barındırdığı ve uluslararası ticarette ziyadesiyle etkili olmasına vesile olan limanı ile Selanik'te diğer birçok Avrupalı siyasî teşekküllerin konsolosluklarının yanı sıra Romanya'nın da bir diplomatik aracısı bulunuyordu. Romanya, Selanik'e ilk kez temsilci gönderen Fransa'yı takip eden devletler arasına katılmış ve bölgedeki çıkarlarını burası üzerinden yönetme telaşesi içerisine girmişti. Söz konusu yönetim aynı zamanda işin içerisine konsolosların girdiği yahut birer aracı olarak konumlandırıldıkları vakit propaganda, istihbarî faaliyetler ve diğer hususlar neredeyse kaçınılmaz bir öge haline geliyordu. O nedenle diplomatik misyonların baş amiri olan konsolosların da uluslararası ilişkileri yürütmekten çok farklı meşgaleleri ilgi alanlarına almış kimseler oldukları görülmekteydi. Bu kapsamda çalışmanın amacı, Selanik'te bulunan Romanya Konsolosu'nun diplomasinin yürütücü bir aracısı olmasından başka ne gibi faaliyetlerde bulunmuş olduğudur. Araştırmanın esas olarak odak noktasına almış olduğu kısım buradaki Romen konsolosluğunun açılışı, kurumsal değerleri veya varoluş amacı olan diplomatik faaliyetlerinin neler olduğuyla birlikte konsolosluğun ilgilendiği ve dahil olduğu diğer gelişmelerin ortaya konmasıdır.

Which it is often mentioned together eventhough it is seperate from it in some respects Bosnia and the region of Herzegovina symbolized a place of supernumerary, in terms of forts and similar structures for the political organizations that had held them throughout history. These structures with their smallmedium and large capacity and other elements, have been the subject of a significant diversity not only in terms of architecture, but also with their personnel. Of course, the subject matter about this diversity does not only concern garrison quantities. In addition to a functional difference, it is obvious that these personnel are subject to a distinction in terms of how they paid. This study was revealed as a result of the examination of Timar Ruznâmçe registrations and other retail documents in the archives. For this reason the focus of the study is the people inside rather than fortress', who earn their income from the timars. Obtaining revenues from timars is a problem in direct proportion to geography. Thus the Ottomans formed these structures in the place where the military's pulse beat. The prominence of geography and the aforementioned salary intake is an issue that has directly effected to the forts. However, although the study directly concerns the fortress personnel, both the soldiers and forts took their share from working in different lands. Therefore, it has been tried to draw attention to the geographical conditions when both elements, namely forts and the people living in them, are mentioned.