Bu araştırmanın amacı, öğretmen adaylarının kültür kavramına ilişkin metaforlarını tespit etmektir. Kültür, insanın yaşamı anlamlandırışını belirlemekte ve eylemlerini yönlendirmektedir. Kültür kavramına ilişkin görüşlerin belirlenmesiyle kültüre nasıl bir anlam yüklendiği açıklık kazanacaktır. Öğretmenlerin, geleceği teşkil edecek önemli kültür aktarıcılarından biri olması sebebiyle, geleceğin öğretmenlerinin kültüre yönelik bakış açılarını ortaya koymak önem taşımaktadır. Bu doğrultuda, öğretmen adaylarının kültür kavramına ilişkin metaforlarının neler olduğu, bu metaforların hangi kategoriler altında toplandığı ve bu kategorilerin anabilim dallarına göre farklılaşıp farklılaşmadığı incelenmiştir. Nitel araştırma yöntemlerinden temel nitel araştırmaya göre düzenlenen araştırmanın çalışma grubu, 2016-2017 eğitim öğretim yılında Ankara ilindeki bir devlet üniversitesinin eğitim fakültesinin coğrafya, felsefe grubu, sosyal bilgiler ve tarih eğitimi anabilim dallarında öğrenimine devam eden 312 öğretmen adayından oluşmaktadır. Araştırmanın verileri metafor formu ile toplanmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi ile incelenmiştir. Araştırma sonucunda öğretmen adayları kültür kavramına ilişkin 114 metafor ortaya koymuştur. Buna göre kültür; coğrafya öğretmen adaylarının çoğu tarafından "bütünlüğün içindeki farklılık", felsefe grubu öğretmen adaylarının çoğu tarafından "toplumu yansıtan", sosyal bilgiler öğretmen adaylarının çoğu tarafından "geçmişten geleceğe aktarılan", tarih öğretmen adaylarının çoğu tarafından ise "geçmişi aktaran" olarak belirlenmiştir.

Bu araştırmanın amacı, akademisyenlerin akademiye ve akademik kültüre ilişkin görüşlerini incelemektir. Araştırmada temel nitel araştırma deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, farklı devlet ve vakıf üniversitelerinde görev yapan 15 akademisyenden oluşmaktadır. Veriler alan yazına ve uzman görüşlerine dayalı olarak hazırlanan görüşme formu ile toplanmış ve içerik analizi ile analiz edilmiştir. Araştırmaya katılan akademisyenler akademiyi büyük ölçüde kurumsal olarak değerlendirmiş, Türkiye'de akademik kültürün eğitim-öğretim odaklı olduğunu, bilimsel etkinlik ve katkı boyutunda ciddi yetersizlikler bulunduğunu ve toplumsal sorumluluk boyutunun ise en yetersiz alan olduğunu dile getirmişlerdir. Ayrıca katılımcılar ideal bir akademik kültür ortamında eğitim-öğretim, bilimsel etkinlik ve katkı ile toplumsal sorumluluk işlevlerinin dengeli olması gerektiğine ve ideal bir akademik kültür ortamının olmazsa olmaz ölçütünün ise akademik özgürlük olduğuna dikkat çekmişlerdir.

No abstract