No abstract

No abstract

Objective: Hydatid cysts can occur in any place such as the liver, lung, spleen, kidney, brain, and soft tissue. Pulmonary hydatid cysts are more prone to rupture than liver hydatid cysts. In this study, we aimed to present the demographic characteristics, clinical symptoms, radiological findings, surgical findings, type of surgery performed, and postoperative complications of patients with pulmonary hydatid cysts.Materials and method: The files of 94 patients who were operated on for pulmonary hydatid cysts in our clinic between January 2011 and October 2021 were retrospectively analyzed. The patients were divided into two groups: ruptured pulmonary hydatid cysts and non-ruptured pulmonary hydatid cysts.Results: A total of 120 pulmonary hydatid cysts were detected in 94 patients who were operated on for pulmonary hydatid cysts. Cyst rupture was detected in 63 (52.5%) patients. Rupture was found significantly higher in cysts with a diameter of <10 cm (p=0.005). Complaints of fever and hemoptysis were found significantly higher in the ruptured group. Pneumothorax was detected in six patients after the operation with an average of two months, one of which was the patient who underwent video-assisted thoracoscopy (VATS).Conclusion: Pulmonary hydatid cyst should be kept in mind in children presenting with lower respiratory tract symptoms in regions where echinococcosis is endemic. Parenchyma-sparing methods should be the first choice in the management of pulmonary hydatid cysts. Patients who develop early postoperative complications should also be followed closely for late impediments.

Bu çalışmanın amacı bilgisayarlı tomografi (BT) kılavuzluğunda transtorasik akciğer kesici iğne biyopsilerinin tanısal etkinliğini ve komplikasyon oranlarını göstermektir. Materyal ve metod: Çalışmaya BT kılavuzluğunda transtorasik kesici iğne akciğer biyopsisi yapılan 50 hastanın 50 akciğer lezyonu dahil edildi. Hastaların 31̍ i erkek 19̍ u kadın ve yaş ortalaması 58,16 idi. Akciğer lezyonlarının yerleşimi, boyutu, morfolojik yapısı ve geçilen akciğer parankim uzunluğu, histopatolojik sonuçlar ve komplikasyon oranları elde edildi. Bulgular: Biyopsi sonucu 50 lezyonun 46 tanesinde tanısal sonuç elde edildi. Dört hastada alınan biyopsi materyali yetersiz bulundu. Tanısal sonuç elde edilen 46 lezyonun 30 ̍ unda malign bulgular, 16̍ sında benign bulgular elde edildi. İşlem sırasında ve sonrasında üç hastada pnömotoraks, dört hastada hemoraji ve üç hastada pnömotoraks ve hemoraji birlikte gelişti. Sonuç: BT kılavuzluğunda transtorasik kesici iğne akciğer biyopsisi güvenli ve akciğer lezyonlarının tanısında etkin bir yöntemdir.

No abstract