Historia druku 3D na Wydziale SiMR PWNowo otwarta farma drukarek 3D była pomyślana jako element rozbudowy Laboratorium 3D, działającego od ok. 2008 r. W tamtym czasie w ramach grantu KBN zakupiono profesjonalną drukarkę 3D firmy Stratasys -model Dimension 1200BST (stosujący metodę FDM [2]) oraz optyczny skaner 3D firmy Smarttech, model ScanBright wraz z oprogramowaniem. Laboratorium 3D było i jest wykorzystywane w kształceniu studentów, zwłaszcza na specjalności "Wspomaganie Komputerowe Prac Inżynier-skich" na kierunku "Mechanika i Budowa Maszyn". Każdy ze studentów tego kierunku (w ramach zaliczenia przedmiotu "Integracja Projektowania i Wytwarzania Wspomaganego Komputerowo") musiał wykonać projekt części lub mechanizmu, który następnie był wytwarzany za pomocą druku 3D metodą FDM. Ograniczeniem było zużycie maksymalnie kilkunastu cm 3 materiału modelowego i podporowego, co studenci sprawdzali w oprogramowaniu 3D CAM. Tak powstało wiele interesujących obiektów.Wspomniana maszyna prototypująca była wykorzystywana na potrzeby wielu prac dyplomowych, a niektóre wyniki opisywane w tych pracach doczekały się publikacji w artykułach naukowych, m.in. w [3][4][5].Łatwo dostępne w Polsce publikacje stały się impulsem do rozpoczęcia szerszej współpracy z kilkoma lekarzami z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. W związku z tym w 2014 r. laboratorium 3D zaopatrzono w dwie drukarki 3D: Prime 3D firmy Monkeyfab oraz Builder Dual Feed. Obie maszyny mają otwarte sterowanie i korzystają z oprogramowania 3D CAM, które ma niekomercyjne wersje. Dzięki temu można było zwięk-szyć liczbę prac studenckich i zakres prac badawczych, a także ograniczyć koszty materiałowe oraz rozpocząć testowanie zmodyfikowanego kodu sterującego i nowych materiałów modelowych, np. polimeru PCL. W tym czasie powstało też kilkanaście modeli fizycznych kości dla dwóch szpitali. Modele zostały wykonane na potrzeby konkretnych operacji chirurgicznych i służyły lekarzom do planowania przedoperacyjnego. Część tych prac opisano w publikacjach naukowych, m.in. w [6,7].W połowie 2016 r. prof. Stanisław Radkowski, dziekan Wydziału SiMR PW, podjął decyzję o rozbudowie laboratorium 3D do postaci farmy drukarek 3D oraz włączeniu jej w proces kształcenia studentów na wszystkich kierunkach Wydziału SIMR PW.
Założenia funkcjonalne farmy drukarek 3DZdecydowano, że do pracy na maszynach prototypujących będą mogli przystąpić -po odpowiednim przeszkoleniu - studenci, którzy w ramach wybranych przedmiotów projektowych oraz prac semestralnych (tzw. przejściowych) i dyplomowych będą realizować wydruki. Ze względów BHP zdecydowano się na technologię FDM/ /FFF, ponieważ nie są w niej stosowane niebezpieczne dla operatorów maszyn lasery, lampy UV czy toksyczne żywice. Istotne były również kwestie organizacyjne - metoda FDM/FFF nie wymaga takiej staranności w obsłudze maszyn jak inne technologie przyrostowe, wykorzystujące żywice (SLA, PJM) czy proszki (CJP, SLS) [2], a ponadto nie potrzebuje kosztownego oprzyrządowania dodatkowego, tj. myjek ciśnieniowych, komór pyłoszczelnych, ...
