No abstract

No abstract

W artykule zaprezentowano ocenę dostępności pieszej, rowerowej i samochodowej do bibliotek w powiecie poddębickim. Przedstawiono liczbę budynków mieszkalnych jednorodzinnych i wielorodzinnych na obszarach wyznaczonych przez izochrony: 0–5 minut, 5–10 minut oraz 10–15 minut od placówek bibliotecznych. Dostępność instytucji przeanalizowano, wykorzystując m.in. dane z zasobu OpenStreetMap oraz usługę sieciową WMS, prezentującą aktualną Bazę Danych Obiektów Topograficznych. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że najlepszą dostępnością pieszą i rowerową do badanych instytucji charakteryzuje się gmina Uniejów. Z kolei w przypadku dojazdu do bibliotek samochodem najlepszą dostępnością odznaczają się gminy Dalików, Poddębice i Zadzim, gdzie każdy z mieszkańców potencjalnie może dotrzeć tym środkiem lokomocji do placówki bibliotecznej.

W artykule dokonano oceny dostępności pieszej, rowerowej i samochodowej do 29 instytucji kultury w powiecie zduńskowolskim. W wyniku przeprowadzonych badań przedstawiono liczbę osób mieszkających w domach jednorodzinnych i budynkach wielorodzinnych w obrębie izochron: do 5 minut, od 5 do 10 minut oraz od 10 do 15 minut od placówek kulturalnych. W tym celu wykorzystano dane z zasobów OpenStreetMap i z Banku Danych Lokalnych oraz usługę sieciową WMS, prezentującą aktualną Bazę Danych Obiektów Topograficznych. Przeprowadzone analizy wskazują, że najlepszą dostępnością charakteryzują się biblioteki, a najgorszą muzea. Zróżnicowanie dostępności mieszkańców analizowanego powiatu do ośrodków kultury, muzeów i bibliotek wynika z liczby i położenia poszczególnych placówek kultury oraz z rozmieszczenia zabudowy mieszkaniowej jedno- i wielorodzinnej. Najlepszy dostęp do instytucji kultury mają mieszkańcy Zduńskiej Woli, gdzie występują największe skupiska zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej oraz najgęstsza sieć dróg w powiecie.

Dojazdy do pracy stanowią najważniejszy i najlepiej zauważalny przejaw powiązań przestrzenno-funkcjonalnych między poszczególnymi miejscowościami, gminami, powiatami oraz innymi regionami. Z tego powodu podkreśla się istotność ich badania w kontekście dociekań naukowych, ale też na różnych szczeblach planowania przestrzennego. W artykule zidentyfikowano kierunki i skalę dojazdów do pracy w odniesieniu do gminy miejsko-wiejskiej Uniejów. Analizując dane Głównego Urzędu Statystycznego o przemieszczeniach ludności związanych z zatrudnieniem w latach 2006, 2011 i 2016, uwzględniające przepływy powyżej dziewięciu osób, stwierdzono wzrost liczby wyjazdów pracowniczych mieszkańców tej jednostki, jak również przyjazdów do pracy w gminie Uniejów osób zameldowanych poza jej granicami.