Bu araştırma, okul öncesi öğretmenlerinin fen eğitiminde deney yöntemine ilişkin görüş ve uygulamalarını belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışmasının kullanıldığı araştırmanın katılımcıları ölçüt örnekleme yöntemiyle seçilmiştir. ‘’Okul Öncesi Öğretmenlerinin Fen Eğitimi Öz-Yeterlik İnancı Ölçeği’nin’' uygulandığı 172 öğretmen arasından en yüksek ve en düşük puanı alan üçer öğretmen olmak üzere altı öğretmen katılımcı olarak belirlenmiştir. Araştırma sürecinde katılımcıların sınıflarında gerçekleştirdikleri deney etkinlileri gözlemlenmiş ve sonrasında da deney yöntemine ilişkin görüş ve uygulamalarına yönelik bireysel görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Elde edilen veriler, içerik analizi yöntemi kullanılarak çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda, fen öz-yeterlik inancı yüksek olan öğretmenlerin çocuklara daha fazla açık uçlu sorular sordukları ve çocukları sürece daha fazla dâhil ettikleri belirlenmiştir. Bununla birlikte, yüksek fen öz-yeterlik inancı gösteren öğretmenler ile düşük fen öz-yeterlik gösteren öğretmenlerin deney yönteminin avantajları ile çocuk ve öğretmenin rolü konusundaki görüşleri ve deney yönteminde ele aldıkları kavramların benzerlik gösterdiği, ancak uygulamada farklılıklar olduğu belirlenmiştir. Yapılış amacına göre, öğretmenlerin tamamının etkinliklerinde kapalı uçlu deneylere yer verdikleri saptanmıştır. Yapılış şekline göre ise, fen öz-yeterlik inancı yüksek olan öğretmenlerin bireysel deneyleri, fen öz yeterlik inancı düşük olan öğretmenlerin ise gösteri deneylerini tercih ettikleri belirlenmiştir.