Bu araştırmanın amacı oryantiring sporcularının sabahçıl-akşamcıl istikrar seviyeleri ve sporda kaygı düzeylerini farklı değişkenler açısından incelemektir. Araştırmaya toplam 101 lisanslı sporcu gönüllü olarak katıldı. Veri toplama aracı olarak “kişisel bilgi formu”, “sabahçıl-akşamcıl istikrar ölçeği (SAİÖ)” ve “spor kaygı ölçeği-2 (SKÖ-2)” kullanıldı. Verilerin analizi SPSS 26 programı ile yapılmış olup iki gurup arası karşılaştırmalı analizlerde bağımsız örneklemler t-testi ve ikiden fazla guruplar için ise tek yönlü varyans analizi (ANOVA), farklılığın hangi gruptan kaynaklandığını tespit etmek için Tukey testi, iki değişken arası ilişkiyi incelemek için ise Pearson Korelasyon katsayısı kullanıldı. SKÖ-2’nin E ve TK alt boyutlarında spor kategorilerine göre katılımcıların puan ortalamaları arasında anlamlı fark olduğu saptandı (p< .05). Yapılan testlerin sonucunda küçük kategorinin E-S, E-A, TK-S ve TK-A alt boyut ortalamaları büyük kategoriden anlamlı yüksek olduğu görülmektedir. 72 saat ara ile sabah ve akşam uygulanan SKÖ-2’nin E ve TK alt boyut ortalamaları spor kategorilerine göre anlamlı fark olduğu elde edildi (p< .05). BKİ değişkeni ile E-S, TK-S ve E-A boyutları arasında negatif bir ilişki bulundu (p