The frontal sinus has been used for personal identification since the early part of the 20th century as a result of its tremendous interindividual variation. The frontal sinus is present in approximately 90% of adults. However, some populations have a higher proportion of people without a frontal sinus. This study investigated the frequency of the absence of frontal sinuses in Turkish individuals. The present study was performed retrospectively on the CT scans of the paranasal sinuses in the axial and coronal planes from a series of 1200 cases. A bilateral absence and a unilateral absence of sinuses were found in 3.8% and 4.8% of cases, respectively. The clinical significance of the frontal sinuses and their absence are also discussed.

The absence of a maxillary or sphenoid sinus in an adult is an extremely rare condition. We investigated maxillary and sphenoid sinus aplasia in adult Turkish individuals using computed tomography (CT). We examined CT scans in the axial and coronal planes of the paranasal sinuses in 1,526 patients. The CT scans of a 21-year-old male were notable for bilateral maxillary sinus aplasia. Another patient, a 20-year-old female, had CT scans that showed the unilateral absence of a maxillary sinus. Two additional cases showed the unilateral absence of one sphenoid sinus. Bilateral absence of the sphenoid sinuses was not observed in our study. The clinical implications of maxillary and sphenoid sinus aplasia will be further discussed.

Canlı insan vücudunun sağlığını koruma ve hastalık durumunda iyileştirme görevini üstlenmiş olan hemşireler, insan vücudu üzerinde en çok uygulama yapan sağlık çalışanlarıdır. Hemşireler üzerinde çalışacakları canlının vücudunu en iyi şekilde bilmek ve öğrenmek zorundadırlar. Bu nedenle okul döneminde alınacak bilimsel temel hem diğer dersler için bir hazırlık hem de meslek hayatında yapacağı uygulama ve girişimler için bir altyapı oluşturacaktır. Bu bilimsel temelin oluşumunda ise anatomi vazgeçilmez derslerden biridir. Anatomi bilgisi hastanın fizik muayenesinin gerçekleştirilmesinde, doğru tanının konmasında ve ulaşılan bulguların hasta ve diğer sağlık personelleri ile paylaşılmasında önemli bir yere sahiptir. Sağlık alanında eğitim veren okullarda anatomi eğitiminin nasıl yapılması gerektiği, hedefe ulaşmak için hangi eğitim yöntemlerinin kullanılması gerektiği, anatomi eğitimine ayrılan zaman ve anatomi eğitiminin kimler tarafından verilmesi gerektiği gibi sorular hem Türkiye’de hem de dünyada halen tartışılmaktadır. Bu makalede, anatomi eğitimi, hemşirelik eğitiminde anatominin yeri ve belirlenen sorunlar literatür eşliğinde incelenmiştir.

Amaç: Bu çalışmanın amacı uzaktan eğitim sürecinde öğrencilerin anatomi dersine bireysel ders çalışma yöntemlerini belirlemek ve tercih ettikleri yöntemlerle öğrencileri desteklemektir. Yöntem: Çalışmamız iki farklı üniversiteden 262 gönüllü hemşirelik birinci sınıf öğrencisiyle gerçekleştirildi. Bulgular: Öğrencilerin %70’ten fazlası anatomi dersine ilgi duyduklarını ve dersin yüz-yüze olmasını istediklerini belirtti. Öğrenciler derslere çoğunlukla (%81.3) senkron katılmaya çalıştıklarını fakat uzaktan eğitim ile anatomi dersinin kısmen yeterli olabildiğini ve daha verimli hale getirilemeyeceğini ifade ettiler. Bireysel çalışmada öğrenciler sırasıyla en çok slayt ve ders notlarını(%79), ders videolarını(%68.3), atlas ve anatomi web sayfalarını kullandıklarını bildirdiler. Anatomi web sayfalarını kullanan öğrencilerin %51.9’unun sayfada bilgi veren kişinin profilini ve kullandığı kaynakları araştırmadıkları görüldü. Sonuç: Anatomi dersinin gelecek dönemlerde zorunlu haller hariç uzaktan eğitimle verilmesi düşünülen dersler arasına dahil edilmemesi, bireysel çalışma süreçlerinde özellikle derste kullanılan slayt ve ders notlarının öğrencilere ulaştırılması, web sayfalarını kullanan öğrenciler için medya okur-yazarlığı hakkında bilgi verilmesi, güvenilir içeriğe sahip web sayfalarının önerilmesi ya da oluşturulması önerilmektedir.