Özet İnsan ve doğa arasındaki ilişki, etkileşim ve bağ günümüzün modern toplumunda açık bir şekilde görülmektedir. İnsanlar, tarihin erken dönemlerinde, örneğin avcı toplayıcı oldukları dönemde, doğa içinde gruplar halinde yaşarken, doğaya uyma çabası içinde bulunmuştur. Günümüzde gelişen teknoloji ile birlikte doğayı değiştirmeye ve dönüştürmeye başlayan insanoğlu, bazı araştırmacılara göre antroposen dediğimiz dönemi oluşturmuş ve büyük oranda insan yapımı çevreler içinde yaşar hale getirmiştir İnsanlar yaşadıkları çevreyi estetik anlamda ve kullanıcı şartlarına uyum çerçevesinde yorumlamaktadırlar. Bu estetik değerlendirme konusu son yıllarda çevre estetiği adı altında çalışılmaktadır. İnsan ile yaşayan canlılar ve/veya canlı benzeri varlıklar arasındaki psikolojik bağ, 'Biyofili' hipotezinde anlam kazanmaktadır. Biyofili insanların yaşadıkları ve var oldukları doğaya karşı, gerek bilişsel, gerek içgüdüsel olarak doğuştan gelen bir eğilimle, fikirler, yorumlar ve değerlendirmeler üretip onu beslemeleri anlamına gelmektedir. Bu makalede literatür taramaları sonucu çevre estetiği konusundaki araştırmacıların değerlendirdiği beş model incelenmiştir, sonuç olarak eleştirilen veya doğrulanan noktalara göre, biyofili hipotezi bağlamında yeni modeller geliştirilmeye çalışılmıştır.