ÖZÇocukların zamanlarının büyük bir çoğunluğunu geçirdiği okul bahçeleri birçok çocuk için doğal, açık alanda kendi akranları ile iletişim kurabilecekleri en önemli mekânlardan biri olarak kabul edilmektedir. Okul bahçelerinin özellikle doğal elamanlarla düzenlenmiş okul bahçelerinin çocuğun gelişimi üzerinde onarıcı/pozitif etkileri olduğu da yapılan çalışmalarla belirlenmiştir. Bu çalışmanın amacı doğal çevrede oyun oynamanın ve doğal elemanlarla düzenlenmiş okul bahçelerinin çocuğun gelişimi açısından öneminin, okul bahçelerinin çocuk için daha yaşanılır kılınması için okul bahçelerinin tasarlanmasında farkına varılması gereken unsur ve niteliklerin çocuk gözünden ortaya konmasıdır. Cocukluk çağında okul dış cevrelerinin tecrube edilmesinden,okul bahceleri,okul yolu ve çocuğun favori mekanlarının nasıl anlamlandırıldığı üzerinde durulmuş olup, geniş kapsamlı literatür araştırmasına dayanan bir derleme çalışmasıdır. Okul ve çevresinin tasarımında sadece mekansal büyüklük ve niteliklerle ilgili standartları gözönünde bulundurmanın yeterli olmayıp, bu mekanlar tasarlanırken doğala yakın tasarlanmış çocuk oyun mekanlarının restoratif/onarıcı etkisini de gözönünde bulundurarak, çocukların daha katılımcı anlayışla, çocuğun hafızasında ve sonrasında gelişimsel hayatında iz bırakacak şekilde düzenlenmesi gerekliliğidir. Disiplinlerarası bir yaklaşımla mimarlar, iç mimarlar, pedagoglar, yöneticiler, öğretmenler ve öğrencilerin ortak sorumlulukla ve bir arada çalıştığı tasarımsal bir süreç modellemesi gelecekte yapılacak çalışmalara önerilmektedir.Anahtar kelimeler: çocuk mekanları, biyofilik tasarım, restoratif çevreler (onarıcı çevreler), okul ve çevresi, çocuğun favori mekanları SCHOOLYARDS, JOURNEYS AND FAVORITE SPOTS: REFLECTIONS ON MIDDLECHILHOOD EXPERIENCES OF SCHOOL PLACES ABSTRACTEach of us posses a treasure of memories and stories of our childhood schools, some of them are hidden in dusty corners, old benches and under the trees of the school garden. We travel back to these corners to find a safe haven, as if all worries and problems vanish in the presence of childhood's special places. What can people say about how their schoolyard was like? Where would they sit and what would they see? Where was their favorite spot? Hidden from eyes, looking towards the sea, or basking under the sun? This article draws on people's memories of middle-childhood school places, in an attempt to uncover, albeit in glimpses, the experiences of place and their longlasting memorable and restorative value.