Sarnıçlar, yağmur sularını biriktirmek için genellikle toprak altına yapılan, duvarları özel harçlarla sıvalı, su depolarıdır. İnsanlığın tarih boyunca baş etmek zorunda kaldığın problemlerin başında gelen susuzluk veya suya erişim zorluğu dünyanın muhtelif yerlerinde ve farklı tekniklerde sarnıçların yapılmasını zorunlu kılmıştır. Birçok şehrin meselesi olan susuzluk problemi, İstanbul’un da antik dönemlerden beri yüz yüze olduğu sorunlardan biridir. Tarihsel süreç boyunca nüfusun çoğalmasına karşın su kaynaklarının yetersiz olması, şehir dışından suyun taşınması ve depolanması ihtiyacını doğurmuş, özellikle Roma ve Bizans dönemlerinde çok sayıda sarnıç, şehrin mimarlık envanterine kazandırılmıştır. Bu noktadan hareketle, çalışmamızda İstanbul Tarihi Yarımada’da bulunan sarnıçlar için, kütüphane ve arşiv çalışması yapılmıştır. Daha sonra Tarihi Yarımada’daki sarnıçlar yerinde tespit edilmiş, günümüzdeki durumları belgeleme ve fotoğraflama metodu ile kayıt altına alınmıştır. Tarihi Yarımada  sarnıçlarına ilişkin bu makalede; sarnıçların tarihsel geçmişi tetkik edilerek, yarımadada bulunan, ancak yayınlarda çok fazla ele alınmamış olan on iki sarnıç detaylı olarak incelenmiştir.  Böylece bu çalışma ile söz konusu literatüre katkı sağlamak hedeflenmiştir.

No abstract