Yardımcı üreme teknikleri (YÜT), infertilite tedavisinde kullanılan yöntemlerdir. 1 Gametlerin veya embriyoların laboratuvarda işlenmesini ve rahme yerleşti-rilmesini sağlayan tüm doğurganlık müdahalelerini kapsamaktadır. 2,3 Bu yöntemle günümüze kadar 5 milyonun üzerinde bebeğin dünyaya geldiği belirtilmektedir. 4

Objective: This study aimed to examine the factors affecting the tendency of intensive care nurses towards medical errors. Methods: The data of this descriptive and cross-sectional were collected using a Personal Information Form and the Medical Error Trend Scale in Nursing. The population of the study consisted of a total of 647 intensive care unit nurses who worked at two research and training hospitals located in the province of Istanbul and one university hospital located in the province of Edirne. The inclusion criterion was being a registered nurse working in intensive care units for at least two months, and it was aimed to reach the entire population. The sample included 349 nurses (participation rate: 53.12%) who completed the questionnaire. Results: While76.5% of the participants were female, their mean age was 28.96±5.70 years, and 73.4% had graduated from universities. The order of significance of the four independent variables, which were determined to have significant effects on the Medical Error Trend Scale in Nursing scores of the participants, was satisfaction with working in the intensive care unit, the number of patients per nurse, having an intensive care nurse certificate, and weekly working hours. Conclusion: The tendencies of the nurses who worked for 40 hours per week, those who were satisfied with working in the intensive care unit, those who provided care for 1 or 2 patients per day, and those who had an intensive care nurse certificate towards medical errors were lower in comparison to the others.

Giriş: Zor koşullarda çalışma hemşirelerin uygulamaları sırasında hata yapma olasılığını arttırmaktadır. Kişiler performansları düştüğünde başarısız veya yeteneksizmiş gibi algılanmak istemezler. Bu durumda da kendini sabotaj stratejileri kullanarak başarısızlığını haklı göstermeye çalışabilirler. Amaç: Çalışmanın amacı yoğun bakım hemşirelerinin tıbbi hataya eğilimlerinin kendini sabotaj ile ilişkisini incelemektir. Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipteki araştırmanın örneklemini, Türkiye’nin iki ilinde bulunan beş kamu hastanesinde görev yapan 289 hemşire oluşturdu. Veriler “Kişisel Bilgi Formu”, “Hemşirelikte Tıbbi Hataya Eğilim Ölçeği” ve “Kendini Sabotaj Ölçeği” aracılığı ile toplandı. Çalışma Nisan-Temmuz 2018 tarihleri arasında yürütüldü. Bulgular: Çalışma grubundaki erkek, bekar ve yoğun bakımda 40 saat çalışan hemşirelerin tıbbi hataya eğilim puanlarının istatiksel olarak daha yüksek olduğu saptandı (p=0,01). Hemşirelerin tıbbi hataya eğilim ölçeği toplam puanları ile kendini sabotaj arasında negatif yönde çok zayıf bir ilişki olduğu bulundu (r=-0,22; p=0,001). Hemşirelerin; yaş (r=0,15; p=0,001, meslekte ve yoğun bakımda çalışma süresi (r=0,19; p=0,001) ile tıbbi hataya eğilim arasında pozitif yönde, meslekte çalışma süresi ile kendini sabotaj arasında ise negatif yönde çok zayıf düzeyde (r=-0,12; p=0,05) anlamlı bir ilişki olduğu belirlendi. Sonuç: Erkek, bekar ve yoğun bakımda 40 saat çalışan hemşirelerin tıbbi hataya eğilimleri daha azdır. Hemşirelerin tıbbi hata yapma eğilimi arttıkça, kendini sabotaj eğilimi artmaktadır. Yaş, meslekte ve yoğun bakımda çalışma süresi artıkça tıbbi hata yapma eğilim düşmektedir.