Araştırmada, çocukların yer temelli görsel sanat uygulamalarında doğal çevre deneyimini sanatla ilişkilendirmesi ve estetik deneyime dâhil etmesi sağlanarak öğretim sürecinin iyileştirilmesi amaçlanmıştır. Bu temel amaç̧ doğrultusunda çocukların doğa ve sanat ilişkisini kurmasının yer temelli öğretimle nasıl sağlanabileceği, bu öğretim sürecinde uygulama çalışmalarının nasıl yürüdüğü ve çocukların süreci nasıl değerlendirdiği alt sorularına yanıt aranmıştır. İşbirlikli eylem araştırması deseniyle yürütülen araştırmada odak katılımcılar 7-11 yaş aralığı temel ölçütünde yaz okuluna katılan 12 çocuk arasından maksimum çeşitlilik örneklemiyle seçilmiştir. Araştırmada gözlem, yarı yapılandırılmış görüşme, araştırmacı ve katılımcı günlükleri, katılımcı çalışmaları ve ders video kayıtlarıyla toplanan veriler tümevarım analiziyle çözümlenmiştir. Araştırmada, katılımcıların doğal çevrede keşifler ve doğal malzemelerle uygulamalar yaparak doğal nesne ve sanat elemanları arasında ilişki kurduğu ortaya çıkmıştır. Katılımcıların doğadaki estetiği fark ettikleri, doğayla öznel bağ kurdukları, estetik deneyim aracılığıyla görsel tasarımlarında sanat- doğa ilişkisini kurduğu bulunmuştur. Katılımcılar öğrenme deneyimlerini merak, heyecan gibi duyguları harekete geçiren zorlu, eğlenceli zaman zaman korku ve yorgunluk hissettikleri bir süreç olarak değerlendirmiştir. Bununla birlikte katılımcıların sanat yapımının kalıcılığını, değerini sorguladığı ve estetik yargıda bulunduğu ortaya çıkmıştır