No abstract

Çocuğun hayatı algılamaya başladığı ilk andan itibaren çevresindeki tüm koşullar gelişim sürecine etki eder. Özellikle çocuğun fizyolojik, psikolojik ve sosyolojik olarak çok yönlü olarak gelişimini destekleyen ve çocukluk döneminde karşılaşılan ilk mekân olan konut, yoğun ve etkin kullanılması nedeni ile ayrı bir öneme sahiptir. Çalışmada, 2-6 yaş dönemindeki çocukların konutu oyun için nasıl kullandığının ortaya koyulması amaçlanmıştır. Bunun için çocukların oyun türleri ile ilgili mekân tercihleri araştırılmıştır. Kapsam çocuğun konutu genel kullanımının yanında, konuttaki mekânlarının oyun türüne ile ilişkili kullanımı ve oyuna bağlı konutun yeterliliği çerçevesinde belirlenmiştir. 2-6 yaş arası çocuk sahibi olan ve Trabzon ilinde yaşayan 94 ebeveyne uygulanan anket ile veri toplanmıştır. SPSS programı ile verilerin genel yüzde dağılımları için frekans analizi ve karşılaştırmalar için ki-kare testi kullanılmıştır. Çocuğun evin her mekânını farklı oyun türleri için kullandığı fakat özel odaya sahip olanların öz gelişimleri için daha kaliteli faaliyetlerde bulunabildikleri, konuttaki oyun tercihini cinsiyet, yaş, özel oda varlığı, oda kullanım süresi ve biçiminin etkilediği, konutun oyun için yeterliliğinde oda sayısı ve gürültü konusunun ön plana çıktığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak konuttun tasarımında, kullanıcısı olan çocuğun gereksinimleri ve beklentileri öncelikli belirleyiciler arasında yer almalıdır.

Eğitim ortamları, çocuğa akademik bilginin verildiği mekanlar olmasının yanında, çocuğun vakit geçirdiği, sohbet ettiği, oyun oynadığı, sosyalleştiği mekanlar olarak da ön plana çıkmaktadır. Bu nedenle okul, bahçesinden sınıfına, koridorundan kantinine, spor salonuna kadar bir bütün olarak çocuğun akademik ve sosyal hayatında yer alır. Bu bütünün bir parçası olan sınıf ise, hem ders faaliyetlerinin yürütüldüğü hem de teneffüslerde serbest vakit geçirilen mekan olarak bütünün merkezinde yer alır. Bu çalışmada çocukların eğitim ortamındaki serbest zaman davranışlarını tespit etmek, öğrencilerin teneffüslerde neler yapmak istedikleri, nasıl bir sınıf hayal ettiklerini belirlemek amaçlanmıştır. Çalışma, ilkokullarda eğitim gören 3. ve 4. sınıflardan 154 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Veriler araştırmacılar tarafından geliştirilen görüşme formu ile toplanmıştır. Elde edilen veriler içerik analizine tabi tutulmuştur. Yapılan analizler sonucunda, öğrencilerin sınıflarda en çok oyun oynama, dinlenme, sohbet etme, kitap okuma ve resim yapma davranışları sergiledikleri ve sınıflarda farklı etkinliklere olanak tanıyan etkinlik köşelerinin olmasını ve sınıflarında ev ortamı rahatlığı aradıkları sonucuna ulaşılmıştır.

No abstract

Dünyada yaşanan iklim değişikliği, kirlilik, atık gibi çevre sorunları, kaynakların azalması ve tüketimin artması mimarlık alanında yeni arayışları ortaya çıkarmıştır. Bunlardan biri de atığın yeniden kullanım ve geri dönüşüm yolu ile yapılarda yer almaya başlamasıdır. Bu noktada çalışmada, mimaride atık malzeme kullanımının tasarımsal girdilerinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Bunun için atığın yapı malzemesine dönüştüğü 10 yapı örneği seçilmiştir. Örnekler öncelikle atığın yapı malzemesi olup-olmaması, malzemenin türüne ve edinim yoluna, yeni yapıdaki kullanım yeri ve bulunduğu yer, malzemenin tasarımdaki yeri tespit edilmiştir. Tespitlere bağlı olarak oluşturulan diyagram üzerinden atık malzeme ile ilgili genel çıkarımlara varılmıştır. Sonuçta atık malzemenin yaşamsal döngüsünün sağlanmış olması ile kazanılan avantajların yanında geniş bir yelpazede kullanım olanağı ile tasarımcısına özgün ürünler çıkarma imkânı sunmaktadır.