Bu araştırma, Erzincan ili merkez ilçesine bağlı köy ve beldelerde bulunan sığırcılık işletmelerindeki sığır barınaklarının yapısal özelliklerini, işletme sahiplerinin öğrenim durumlarını, problemlerini ve çözüm önerilerini ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Ayrıca, barınak yapısal özellikleri ile işletme sahiplerinin eğitim düzeyleri arasındaki ilişkilerde analiz edilmiştir. Bu amaçla, merkez ilçede bulunan 2003 işletmeden basit tesadüfi örnekleme yöntemiyle rastgele seçilen 401 adet işletme sahibiyle yüz yüze anket yapılmıştır. Sığırcılık işletmelerinin %95,0’inde kapalı ahır, %4,8’inde yarı açık ahır ve %0,3’ünde de açık ahırların bulunduğu saptanmıştır. Erzincan ili merkez ilçede bulunan sığır barınaklarının çeşitleri ile işletmecilerin eğitim düzeyleri arasında istatistiksel olarak önemli bir ilişki bulunmadığı da tespit edilmiştir. Sığır barınaklarının duvarlarının yapımında genellikle briket kullanıldığı (%50,6), bunu taş (%22,7), kerpiç (%12,6), tuğla (%11,6), bims (%2,2) ve ahşap (%0,3) kullanımı takip etmiştir. Ahır tabanı açısından işletmeler değerlendirildiğinde, ahırların %98,2’sinde tabanın beton, %0,3’ünde toprak, %1,0’ında tahta ve %0,5’inde ise seramik andezit gibi diğer malzemelerin kullanılarak inşa edildiği tespit edilmiştir. Bu işletmelerinin %20,2’sinde sığırlar için altlık kullanılırken, %79,8’inde ise altlık kullanılmadığı saptanmıştır. Ayrıca, sığır ahırlarının %82,7’sinde işletme sahipleri kışın ahırın havalandırma bacalarını açık tutarken, %17,3’ü ise kapalı tuttuklarını ifade etmişlerdir. İşletme sahiplerinin öğrenim düzeyinin, işletmelerde bacaların kışın açık veya kapalı tutulması üzerine etkisinin önemli (P<0,05) olduğu belirlenmiştir. Ahırlardaki gübre temizliğinin, işletmelerinin %97,5’inde insan gücü ile %1,5’inde otomatik mekanik sıyırıcılarla ve %1,0’inde de traktörle yapıldığı da belirlenmiştir. Buzağıların barındırıldığı yerin, işletmecilerin öğrenim seviyesinden istatistiksel olarak önemli derecede (P<0,05) etkilendiği de tespit edilmiştir. İşletme sahiplerinin öğrenim seviyesinin yükselmesiyle beraber buzağıları farklı barınaklarda yetiştiren çiftliklerin sayısında bir artış olduğu gözlenmiştir.

Bu araştırma, Erzincan ili merkez ilçesinde bulunan sığırcılık işletmelerinin mevcut durumları ile sağım yönetimine ait uygulamalar, karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerilerini ortaya koymak amacıyla yürütülmüştür. Araştırma 2019 yılında yapılmış ve istatistiksel analizler için SPSS bilgisayar programı kullanılmıştır. Araştırma materyalini, merkez ilçede bulunan 2003 işletmeden basit tesadüfi örnekleme yöntemiyle rastgele seçilen 401 adet işletme sahibiyle yapılan yüz yüze anket çalışmasının verileri oluşturmuştur. Yapılan değerlendirmede, sığırcılık işletmelerinin genellikle küçük ölçekli olduğu ve yarıdan fazlasının (%50.8’inde) 1-15 baş arası sığıra sahip bulundukları belirlenmiştir. Bu işletmelerinin %47.4’ünde sağımın elle yapıldığı, %47.1’inde seyyar sağım makinesi kullanıldığı ve %5.5’inde ise sağım ünitesinde sağımların gerçekleştirildiği saptanmıştır. Yetiştiricilerin %94.1’i sağım öncesi ve sonrası meme temizliği ve dezenfeksiyonu yaptıkları saptanmıştır. Ayrıca, araştırma kapsamında işletmelerin ancak %47.7’sinde düzenli olarak mastitis kontrolü yapıldığı da tespit edilmiştir. Araştırma bulgularına göre, hijyenik süt üretimi için köylerde ortak kullanımına açık soğutma tanklarının yaygınlaştırılması, makineli sağım oranının yükseltilmesi, sağmal ineklerin daha sık olarak mastitis açısından kontrollerinin yapılması ve Tarım ve Orman Bakanlığının süt desteklerinden faydalanmaları için yetiştiricilerin bilinçlendirilmesi ve teşvik edilmesi sonucuna varılmıştır.