No abstract

SUMMARYThis paper summarizes a study initiated by the Turkish General Directorate of Agricultural Research and ICARDA/CIMMYT Wheat Improvement Program on the adoption of five new winter and spring wheat varieties developed and released by the Turkish national breeding program and through international collaboration in the past 10 years. The study results are based on a survey of 781 households selected randomly in the Adana, Ankara, Diyarbakir, Edirne, and Konya provinces of Turkey. The five new wheat varieties are compared to old improved varieties released prior to 1995 that are also still grown by farmers. Technical and biological indicators of impacts including crop productivity are measured to determine the impact of these varieties. Yield stability is assessed by comparing average yields in normal, good and dry years and by comparing the coefficients of variation of yields by variety. Profitability is measured by the gross margin generated per unit of land. Household income from wheat and for all economic activities are estimated and compared between adopters and non-adopters. Adopters of the new varieties have higher per-capita income than non-adopters as compared to the same group using old varieties. However, the overall impact of the improved varieties is generally low, mainly due to their low adoption levels. Farmers’ knowledge and perception of certain variety characteristics and unavailability of adequate and timely seed are the main reasons. Increasing adoption has the potential to improve household income and this requires revising wheat impact pathway to achieve the expected impact.

No abstract

Bu çalışma; Ankara ilinde tüketicilerin ekmek tercihlerine etki eden faktörlerin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmada ankete katılacak ekmek tüketici sayısı basit tesadüfi örnekleme yoluyla belirlenmiş ve anketler 2015 yılında gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda, Ankara ilinde hane başına günlük 2.4 adet (600 g), kişi başına 1.4 adet (350 g) ekmek tüketildiği belirlenmiştir. Kişi başına geleneksel beyaz ekmek 2.3 adet (575 g), tam buğday ekmeği 1.3 adet (325 g) olarak tüketilmektedir. Tüketicilerin %59.9'u aldıkları ekmeği aynı gün tüketmediklerini ve bu ekmeklerin %10.1'ini hayvan beslemede kullanmak için bayat ekmek toplayan kişilere verildiklerini ifade etmişlerdir. Kalan ekmeklerin %2.2'sinin ise çöpe atıldığı belirlenmiştir. Yapılan korelasyon analizi sonuçlarına göre; ekmek fiyatları satın alma gücü açısından farklı gelir düzeyindeki tüketicilere göre farklılık göstermektedir. Gelir düzeyi yüksek olan tüketiciler ekmek fiyatlarını düşük, geliri düşük olan tüketiciler ise ekmek fiyatlarını yüksek bulmuşlardır (p<0.05). Gelir artışına bağlı olarak hane halkının aldığı toplam ekmek sayısı azalırken, gelir düzeyi düşük hanelerin satın aldığı toplam ekmek sayısının arttığı belirlenmiştir (p<0.01).

Bu çalışmanın amacı; uzun yıllardan beri Türkiye’nin önemli makarnalık buğday üretim alanlarına sahip olan Ankara ilinde, makarnalık buğday üretimi yapan tarım işletmelerinin üretim yapısının ve üreticilerin çeşit tercihlerinin incelenmesidir. Ankara ilinde makarnalık buğday üreten üreticilerin, yıllar itibari ile makarnalık buğday ekim alanlarını ve üretimini azalttığı görülürken, bilinirlilik ve ekim alanı olarak Kızıltan-91 makarnalık buğday çeşidinin önde olduğu belirlenmiştir. Üreticilerin uzun süredir kullanmış olduğu, bölgeye adaptasyonuna ve verim istikrarına güvendikleri makarnalık buğday çeşitlerinden vazgeçmedikleri, yeni geliştirilen çeşitlere yönelmeyerek riskten kaçındıkları ve sertifikalı tohumluk kullanımı konusunda yenilikçi olmadıkları görülmektedir. İklim koşullarına bağlı olarak, üretilen makarnalık buğdayın kalitesini arttırmaya yönelik yetiştirme metotları konusunda eğitim verilmesine, yeni geliştirilen çeşitlerin tanıtım ve yayımı konusunda yürütülecek faaliyetlerin çoklu disiplinli olarak kamu, özel sektör, kooperatifler ve üniversiteler ile işbirliği içinde planlanarak uygulanmasına ihtiyaç duyulmaktadır.