Bu çalışmanın amacı, erken çocukluk çağında çocuğu olan ebeveynlerin çocuklarına medya kullandırmadaki aracılıklarını ve dijital ebeveynlik farkındalıklarını belirlemektir. Araştırmaya okulöncesi dönemde çocuğu olan 457 ebeveyn katılmıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Bu doğrultuda veriler; erken çocukluk ebeveyn medya aracılık ölçeği, dijital ebeveynlik farkındalık ölçeği ve kişisel bilgi formu ile toplanmıştır. Toplanan veriler SPSS istatistik programı ile betimsel analizler, bağımsız örneklem t testi, anova, korelasyon ve regresyon testleri kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre erken çocukluk çağında çocuğu olan ebeveynlerin, çocuklarına medya kullandırmadaki aracılık davranışları ve dijital ebeveynlik farkındalık düzeyleri ortalamanın biraz üzerindedir. Erken çocukluk çağında çocuğu olan ebeveynlerin, dijital ebeveynlik farkındalıklarında ve çocuklarına medya kullandırmadaki aracılık davranışlarında cinsiyete, yaşa ve ebeveynlerin günlük internet kullanım sürelerine göre anlamlı farklılıklar bulunurken eğitim durumuna göre anlamlı fark bulunamamıştır. Ebeveynlerin medya aracılık davranışları ile dijital ebeveynlik farkındalıkları arasında pozitif yönde bir ilişki olduğu ve bu ilişkinin istatistiksel açıdan anlamlı olduğu görülmüştür. İlişkinin yordanmasına yönelik yapılan regresyon analiz sonuçlarına göre ebeveyn medya aracılığının dijital ebeveyn farkındalığına pozitif yönde anlamlı bir etkisinin olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmanın sonucunda ebeveynlerin medya aracılık ve dijital ebeveynlik farkındalığı bilinç düzeylerinin yeterli olmadığı görülmektedir.