No abstract

No abstract

Organizmalar yaşamlarını devam ettirebilmek için abiyotik çevresel koşullara uyum sağlarlar. Özellikle ortam sıcaklığındaki değişimler; canlıların beslenme, üreme, gelişim ve morfolojileri üzerinde etkilidir. Sıra dışı sıcaklık değişimleri özellikle ektotermik hayvanlar için ölümcül olabilir. Karasal ektotermler. doğada donma noktasının altındaki sıcaklıklarda hayatta kalabilmek için davranışsal, fizyolojik ve biyokimyasal bazı özel stratejiler geliştirmişlerdir. Bazı türler göç ederek su ya da toprak altında kış uykusuna yatmak suretiyle dondurucu sıcaklıklardan kaçınırlar. Bazıları ise donma koşullarına maruz kalarak kışı geçirmek zorundadırlar. Genel olarak dondurucu soğuğa dayanıklılık donmadan kaçınma (süper soğuma) ve donma toleransı stratejilerine bağlıdır. Donmadan kaçınma durumunda vücut sıvılarının donma noktasının altındaki sıcaklıklarda sıvı formu korunurken donma toleransı stratejisini kullanan canlılarda ise vücutlarındaki toplam suyun %50’sinden fazlasının donması tolere edilebilir. Karasal hibernatör hayvanlardan bazı amfibi ve sürüngen gruplarında da tespit edilen donma toleransı stratejisi onların dondurucu kış koşullarında hayatta kalmalarını sağlamaktadır. Bu özel türler kriyoprotektif mekanizmaları ile donmanın ölümcül etkilerinden korunurlar. Donma süresince yaşamsal faaliyetleri tamamen duran bu hayvanlar çözündükten sonra kısa bir süre içerisinde de normal yaşama dönerler. Bu mucizevi mekanizmanın araştırılması yalnızca hayvanların karmaşık adaptasyonunu açıklamakla kalmaz, aynı zamanda doku ve hücre kriyoprezervasyon teknolojisine de kaynak sağlar. Bu derleme amfibilerin donma toleransı stratejilerine dair bilgiler sunarak henüz yeterince çalışılmamış bu konuda araştırma yapmak isteyenlere katkı sağlayacaktır.

No abstract

Batrachochytrium dendrobatidis (Bd) and Ranavirus (Rv) are among the pathogens responsible for the rapid decline of amphibian populations worldwide. The aim of this study is to determine the presence of both pathogens in the endemic Beyşehir frog population living in the Lakes Region in the southwestern Anatolia between 2014-2015 years. Prevalences of each pathogen and co-infections (i.e., presence infection with both of Bd and Rv in same animal) were 48.6 %, 10.3 % and 7.0 % respectively and differences in prevalences were detected among lakes and years. This study is the first report of Rv infection and co-infection with Bd and Rv of endemic Beyşehir frog (Pelophylax caralitanus) in Turkey. Although there are infection by both pathogens, it is unclear that how effective in declining of P.caralitanus population.