Metaforların teorik özelliklerinin incelenebilmesi için, söylem aktivitesi olarak psikoterapi süreci, araştırmacılara oldukça zengin bir içerik sağlamaktadır. Bu makalede, psikoterapi sürecinde ortaya çıkan metaforik anlatımlar seçilen bir metafor ve vaka özelinde ele alınacaktır. Olgu sunumu için, kliniğimize kendi isteğiyle depresif şikâyetlerle başvuran, erkek bir hasta seçilmiştir. Bu olgu sunumunda seçilen "taş atan çocuk" metaforu, tedavi sürecinde pek çok farklı alan ile etkileşim halinde olmuştur. Bu metaforik anlatım ve işlevi, vaka ile yürütülen psikoterapi süreci paralelinde 6 aşamalı bir model üzerinden ayrıntılı olarak ele alınmıştır. Vakanın ses kayıtları ve seans notları incelenerek, süreçteki metafor değişimi incelenmiştir. Görüşmelerin başlangıcında, "taş atan çocuk", öfkeli, zarar vermeye çalışan, keyif kaçıran ve anın yaşanmasına engel olan şeklinde nitelenmiştir. Ancak ilerleyen seanslarda, bu çocuğun hastayı korumaya ve uyarmaya çalışan tarafları da fark edilmeye başlanmıştır. Sonuçta, hastanın depresif duygu durumundaki değişime paralel olarak, metaforun açıklanma biçimin de değiştiği görülmüştür.

İnsan bir varlık olarak temelde birtakım arzularını doyurabilmek, gerilim hissini azaltabilmek ve daha anlamlı bir etkileşim ve çevre sağlayabilmek için kişilerarası ilişki kurmaya ihtiyaç duymaktadır (Sullivan, 1953). Terapi sürecinde de danışanın hayatında oluşturduğu kişilerarası ilişkileri incelemek ve şikâyetleri bu etkileşimler çerçevesinde konumlandırmak önemli bir yer kaplamaktadır. Bu süreçte terapist ile danışan arasında kurulan ilişki bahsi geçen ilişkilerin incelenmesinden elde edilen verilerin işleneceği ve yeni doğrulayıcı duygusal deneyimlerin oluşturulacağı sağlıklı ve güvenli bir alan işlevine sahiptir. Bu noktada da Sullivan'ın "katılımcı gözlemci" adını verdiği pozisyon terapist ile danışan arasında kurulan ilişkinin yeni deneyimler yaratmasının zeminini hazırlamaktadır. Bu makalede, istikrarsız kendilik imajı, değişken duygular, dönemsel olarak artan depresif semptomlar ve dürtüsel davranışlar, kişilerarası ilişkilerde bozulmalar ve ayrılma-bireyleşme meselelerinde yaşadığı zorluklardan şikâyetçi olan vaka genel özellikleriyle özetlenmiş ve terapi süreci Sullivan'ın kişilerarası teorisi açısından ele alınmıştır. Terapi süreci, terapist ile hasta arasında kurulan ilişki ve bu ilişkinin işlemlenmesi üzerinden vakanın şikâyetlerinin özelliklerini ve bunları sürdüren faktörleri anlamayı ve şikâyetlerinde de gerileme sağlayacak olan kişilerarası ilişkilerini geliştirmeyi amaçlamıştır.