No abstract

Perceived uncertainty and anger lead people to investigate with respect to the establishment, and politicians who are seen as reckless within society. In this sense, populist discourse paved a way to respond by glorifying one group of people and scapegoating others that emerge as group differentiation. Critical moments especially illustrate mutual constructive identification through the discourse of political actors. This article explores a contextual change in the populist discourse of the Justice and Development Party (JDP) leaders by observing the successive elections that occurred in 2015. It argues that the leaders mainly expressed an “us–them distinction,” “in-group superiority,” and “the people” populist themes; as well as these themes, the electoral speeches made for the second election presented scapegoating and exclusionary statements even more.

No abstract

Popülist söylemlerin yaygınlaşmasında ve popülist hareketlerin başarısında medyanın önemli bir rolü olduğu göz ardı edilemez. Farklı bağlamlarda medyanın etkin kullanımı popülist aktörler için değişiklik gösterir. Bununla beraber, retorik ve eylemleri ile medyayı etkileyebildikleri gibi kimi zaman medyada çok fazla görünür olamayabilirler de. Bu noktada, makalemizin amacı popülist aktörlerin medyada neden/nasıl görünür oldukları (veya olamadıkları) ve medyayı nasıl kullandıklarını açıklamaktır. Hallin ve Mancini (2004) karşılaştırmalı bir şekilde medya sistemlerinden bahsederek, üç farklı modelde ülkeler arasındaki değişiklikleri anlatmaktadır. Liberal, demokratik korporatist ve kutuplaşmış çoğulcu modeller dört farklı boyutta birbirinden ayrılır: gazete endüstrisi, siyasal paralellik, profesyonellik ve devletin rolü. Bu makale de popülist aktörlerin medya kullanımlarını ve görünürlüklerini dört farklı boyutu göz önüne alarak medya sistemleri ile ilişkili olduğunu savunmaktadır. Bu doğrultuda üç farklı modeli açıklamak için Birleşik Krallık, Hollanda ve Türkiye incelenmektedir.

No abstract