Parapneumonična efuzija kod dece definiše se obično kao nakupljanje pleuralne tečnosti u toku akutne bakterijske pneumonije, a ređe u sklopu virusne pneumonije i tuberkuloznog pleuritisa. Empijem označava prisustvo purulentnog sadržaja u pleuralnom prostoru. Pleuralna infekcija je kontinuum, ali klasično postoji podela u tri stadijuma: eksudativni, fibropurulentni i organizovani. Glavni bakterijski uzročnici su Pneumococcus, streptococcus pyogenes i staphylococcus aureus. Postoje dve kliničke prezentacije parapneumonične efuzije. Kada sumnjamo na pleuralni izliv, sprovodi se standardizovan terapijsko-dijagnostički postupak prema smernicama BTs vodiča. Ukoliko perzistira signifikantna količina pleuralne tečnosti i dođe do kompromitovanja plućne funkcije, tada govorimo o komplikovanoj parapneumoničnoj efuziji i indikovana je torakalna drenaža. Pri pojavi septacija i lokulacija u pleuralnom prostoru, neophodna je intrapleuralna instilacija fibrinolitika. Primena streptokinaze je bezbedna, efikasna, smanjuje potrebu za hirurškim lečenjem i zajedno sa ostalim terapijskim merama dovodi do kompletnog oporavka deteta.

Patients presented with chronic iron deficiency anemia or acute and recurrent gastrointestinal hemorrhage should be considered as having one of gastric vascular anomalies.

Introduction: Congenital simple hepatic cysts are extremely rare and are usually asymptomatic. The best therapeutic approach to treating simple liver cysts remains the subject of scientific debate. Case report: We present the case of a giant liver cyst removed with a minimally invasive, laparoscopic approach in a 68-year-old woman, who presented with rapid weight loss. Conclusion: Due to the lack of randomized clinical trials comparing minimally invasive (laparoscopic) and open surgery approaches in liver cyst treatment, we recommend a personalized medical approach, applied after analyzing the characteristics of both the cyst and the patient.

Schwannomas are benign sheat tumors composed of Schwann cells, which are covering peripheral nervs. Althought schwannomas can be found in any localisation, retroperitoneal scheannomas are extremly rare. Multiple schwannomas (neurilemomas) can be part of neurofibromatosis type II, as well as schwannomatosis. Depending on tumor localization, disease symptoms differ. We present a patient with multiple spinal as well as peripheral schwannomas as a part of schwannomatosis. Patient was successfully operated in cooperation between general surgeon and neurosurgeon. ApstraktŠvanomi su tumori porekla Švanovih ćelija, koje učestviju u građi omotača perifernih nerava. Iako se švanomi mogu naći na bilo kojoj lokalizaciji, u retroperitonealnom prostoru su izuzetno retki. Multipli švanomi (raniji naziv: neurilemomi) mogu se naći u sklopu neurofibromatoze tip II, kao i u sklopu švanomatoze. U zavisnosti od lokalizacije švanoma, simtpomatologija je različita. Mi prikazujemo pacijenta sa multiplim spinalnim, ali i perifernim švanomima u sklopu švanomatoze, koji je u više navrata uspešno operisan multidisciplinarnim pristupom i saradnjom opšteg hirurga i neurohirurga. Ključne reči Švanomi; Neurofibromatoza UvodŠvanomi predstavljaju jednu od najčešćih solitarnih lezija 1 . Međutim, mogu se javiti i kao multiple lezije u sklopu bolesti kao što su neurofibromatoza i švanomatoza 2 , koje se karakterišu multiplim švanomima 3 . Za razliku od švanomatoze, kod neurofibromatoze tip II pored multiplih perifernih švanoma i spinalnih švanoma, javljaju se i bilateralni švanomi vestibularnih nerava. Takođe, u odnosu na švanomatozu, neurofibromatoza tip II predstavlja ozbiljno, progresivno oboljenje, koje neretko ugrožava život pacijenta 4 . Bol je čest simptom kod švanomatoze, dok se motorna slabost retko javlja 5 .Mi prikazujemo pacijenta sa multiplim spinalnim, ali i perifernim švanomima, koji je u više navrata uspešno operisan multidisciplinarnim pristupom i saradnjom opšteg hirurga i neurohirurga. Kod pacijenta se pored bola javila i motorna slabost mišića pokretača desnog stopala. Prikaz slučajaPrikazujemo pacijenta starosne dobi 47 godina koji se prvi put javio lekaru u svojoj 37 godini zbog bolova u donjem delu leđa, kao i duž spoljašnje strane desne butine. Nakon urađene magnetne rezonance torakalne i lumbo-sakralne kičme na kojoj je viđena tumorska formacija benignih karakteristika u nivou Th12 do L1 pacijent je upućen neurohirurgu, te je ubrzo operisan i odstranjena promena je patohistološki verifikovana kao švanom. Pacijent je nakon toga bio bez bolova uz laki osećaj trnjenja u desnoj butini. Tokom sledećih nekoliko

za hirurgiju Kliničko bolnički centar Zemun -Beograd, 2 Kliničko bolnički centar "dr dragiša Mišović" Klinika za hirurgiju, Beograd, 3 Institut za onkologiju i radiologiju srbije, služba hirurgije, Beograd, Apstrakt savremeni svetski stavovi podrazumevaju limfadenektomiju kao terapijsku proceduru koja je integralni deo radikalne hirurgije karcinoma želuca. Ona se izvodi u pokušaju da se hirurgija malignoma uči-ni što radikalnijom. Cilj svake hirurške procedure je potpuno uklanjanje tumora i svakog tkiva koje njime može biti zahvaćeno. Težnja radikalne hirurgije je u eradikaciji maligne bolesti, a limfadenektomija bitno doprinosi ovom cilju. Limfadenekotmija kod gastričnog karcinoma podrazumeva disekciju limfnih nodusa prve, druge grupe, što se smatra standardnom limfadenektomijom d2. Pored hirurškog načina lečenja karcinoma želuca, koji je ostao dominanatan, u poslednje vreme se razvijaju novi modaliteti leče-nja želuca. I pored isticanja u prvi plan značaj hirurškog lečenja i sistematske limfadenektomije, kriterijumi koje je dalo japansko udruženje za gastrični kancer od 2010g. razlikuje i druge modalitete leče-nja gastričnog karcinoma. Karcinome želuca može-mo tretirati: endoskopski, laparoskopski, klasičnom hirurškom resekcionom operacijom, hemioterapijom (koja može biti preoperativna i postoperativna) i palijativnom hirurgijom. svaki od ovih modaliteta leče-nja utiče na bolji ishod bolesti pacijenata. Izbor adekavtnog tretmana pacijenta sa karcinomom želuca zavisi od stepena uznapredovalosti maligne bolesti. AbstractThe modern world views include lymphadenectomy as a therapeutic procedure that is an integral part of radical surgery of stomach cancer. It is performed in an attempt to make the malignant surgery more radical. The aim of any surgical procedure is complete removal of the tumor and any tissues that may be affected by it. The pursuit of radical surgery in the eradication of malignant disease, a lymphadenectomy significantly contributes to this aim. The lympadenetomy in gastric cancer involves lymph node dissection first, second group, which is considered the standard d2 lymphadenectomy. In addition to surgical therapy of gastric cancer, which remains dominanatan, lately developing new modalities of treatment of stomach. Besides highlighting the fore the importance of surgical treatment and systemic lymphadenectomy, the criteria provided by the japanese association of gastric cancer than 2010g. knows and other modalities of treatment of gastric cancer. Gastric cancer can be treated: endoscopic, laparoscopic, conventional surgical resection surgery, chemotherapy (which may be the preoperative and postoperative) and palliative surgery. Each of these modalities of treatment influenced the better outcome of patients. The choice of patient treatment with gastric cancer depends on the degree of malignancy.Key words: gastric cancer, systematic lymphadenectomy, the gold standard therapy, survival UvodKarcinom želuca, kao jedno od najćešćih malignih oboljenja, daje udaljene metastaze putem limfotoka, te je ...