Okuma yazmayı öğrenmek her bireyin en temel becerilerinden biridir. Bu beceriyi iyi öğrenebilmek ise kişinin aldığı başarılı bir ilk okuma yazma öğretiminden geçmektedir. Eğitim öğretimin başlangıç ve en önemli basmağı olan ilk okuma yazma öğretim sürecinin etkili gerçekleştirilmesi, henüz oyun çağında olan çocuklarımız için oldukça kritik bir öneme sahiptir. Dikkat süreleri oldukça az olan ve yaptığı etkinliklerden çabuk sıkılan çocuklara, eğitim verilirken çok farklı yöntemler kullanılmaktadır. Alanyazın tarandığında, ilk okuma yazma öğretim sürecinde müzikal içerikle ilk okuma yazma öğretimine yönelik çalışma olmadığı, var olan müzikal içeriklerin ise yaratıcılıktan ve akademik temelden uzak olduğu göze çarpmaktadır. Araştırma, bu ihtiyaçtan yola çıkılarak gerçekleştirilmiştir. Bu araştırmada araştırmacı tarafından ilk okuma yazma öğretimi sürecinde sesi hissetme, tanıma ve ayırt etme aşamasında her bir sesin öğretiminde uygulanmak üzere, öğretilen sesin daha iyi tanınması, hissedilmesi ve ayırt edilmesi için 29 çocuk şarkısı yazılmış ve bestelenmiştir. Araştırma sonunda ise çocuk şarkılarının, öğrencilerin yazma hızlarına ve yazma kurallarına uyma becerilerine etkisi tespit edilmiştir. Araştırma Eskişehir ilinde yer alan orta sosyoekonomik düzeye sahip bir ilkokulda, deney ve kontrol grubu olmak üzere iki 1. sınıfta gerçekleştirilmiştir. Deney grubunu 24, kontrol grubunu ise 19 öğrenci oluşturmuştur. Araştırma yöntemi olarak gömülü (iç içe) karma desen kullanılmıştır. Araştırmanın temelini yarı deneysel modelin alt alanlarından biri olan eşitlenmemiş kontrol gruplu model oluştururken, nitel araştırma yöntemleri ile de desteklenmiştir. Deney grubundaki öğrenciler 4 ay süreyle her hafta ve haftanın 2 ila 3 günü gözlemlenirken; kontrol grubu öğrencilerinin yazma durumları her ay sonunda kayda alınmıştır. Gözlem süresince elde edilen veriler 11 maddelik “Yazma Becerisi Gözlem Formu”na kaydedilmiş ve araştırma sonunda Excel programı ile analiz edilmiştir. Gözlem sürecinde kontrol grubuna hiç müdahalede bulunulmazken, deney grubunda araştırmacı tarafından 29 ses için yazılan ve bestelenen, 29 adet çocuk şarkısı kullanılarak ilk okuma yazma süreci tamamlanmıştır. İlk okuma yazma öğretim süreci tamamlandığında, deney ve kontrol grubu öğrencileri okur yazar hale geldiklerinde, yazma becerileri 4 farklı boyutta ölçülmüştür: (1. Bakarak yazma, 2. Söyleneni yazma, 3. Anladığını yazma ve 4. Bir konuda fikrini yazma). Bu ölçümlerden elde edilen veriler tablo ve grafiklere dönüştürülerek yorumlanmıştır. Bununla birlikte müzik destekli ilk okuma yazma öğretim sürecinin daha iyi aktarılması adına süreç boyunca kronolojik bir biçimde araştırmacı günlüklerine yer verilmiştir. Araştırma sonucunda, iki grup arasında deney grubu lehine “Yazma Becerisi Gözlem Formu’nda yer alan 11 maddede ortalama %34’lük bir fark ortaya çıkarken; öğrencilerin 4 boyutta ölçülen yazma hızı testlerinde iki grup arasında yine deney grubu lehine 3 dakika süreyle: Bakarak yazma becerisinde 27 harflik, söyleneni yazma becerisinde 61 harflik, anladığını yazma becerisinde 44 harflik ve bir konuda fikrini yazma becerisinde 14 harflik bir fark olduğu ortaya çıkmıştır.

Bu araştırmada sınıf öğretmenlerinin, oyunla matematik öğretimine ilişkin görüşlerini ve matematik öğretiminde oyunları kullanma sıklıklarını belirlemek amaçlanmıştır. Araştırma nicel araştırma modeli olan genel tarama modeli ile yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini 2020-2021 eğitim öğretim yılında Eskişehir İli Odunpazarı ve Tepebaşı İlçelerinde bulunan ilkokullarında çalışan toplam 2934 sınıf öğretmeni oluşturmuştur. Araştırmanın örneklemini ise, 2020-2021 eğitim öğretim yılında Eskişehir İli Odunpazarı ve Tepebaşı İlçelerinde bulunan ilkokullarında çalışan toplam 359 sınıf öğretmeni oluşturmuştur. Veri toplamak için araştırmacı tarafından geliştirilen “Sınıf Öğretmenlerinin Oyunla Matematik Öğretimine İlişkin Görüşleri” ölçeği kullanılmıştır. Ölçekle ilgili güvenilirlik ve geçerlilik analizleri yapılmıştır. Verilerin analizinde frekans, aritmetik ortalama, Cronbach Alfa testi, Açıklayıcı Faktör Analizi, Doğrulayıcı Faktör Analizi, Bağımsız Örneklem t-testi, Tek Yönlü Varyans Analizi, Bağımlı Örneklem t-testi, LSD ve Tukey testlerinden yararlanılmıştır. Veriler SPSS paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, sınıf öğretmenleri oyunla matematik öğretiminin, matematik eğitim öğretim sürecine etkisi olduğunu, öğrenci merkezli eğitime katkısı olduğunu, öğretimi kolaylaştırdığını ve ilgi çekici hale getirdiğini belirtmişlerdir. Ancak matematik öğretimi sürecinde kullanılacak oyun ve materyalleri bulma konusunda güçlük çektikleri ve öğretimde daha çok hazır materyalleri tercih ettikleri sonucuna ulaşılmıştır. Sınıf öğretmenlerinin matematik öğretiminde geleneksel oyunları nadiren ile ara sıra arası bir sıklıkta kullandıkları, modern oyunları ise hiç ile nadiren arası bir sıklıkta kullandıkları görülmüştür. Ayrıca geleneksel oyunları modern oyunlara göre daha sık kullandıkları tespit edilmiştir.

Bu çalışmada farklı yayınlara ait 1.-4. sınıf Türkçe ders kitaplarının söz varlığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Doküman inceleme yönteminin kullanıldığı bu nitel araştırmada 12 adet Türkçe ders kitabına erişilmiştir. Bu Türkçe ders kitaplarında kullanılan metinlerin toplam sözcük sayısı, toplam farklı sözcük sayısı, toplam cümle sayısı, toplam karakter sayısı ve bu metinlerin ortalama sözcük uzunluğu ve ortalama cümle uzunlukları hesaplanmıştır. Elde edilen veriler farklı yayınlara ait aynı sınıf düzeyindeki kitaplar bakımından listelenerek karşılaştırılmıştır. Çalışmanın bulgularına göre farklı yayınlara ait aynı sınıf düzeyindeki kitaplarda yer alan metinlerin toplam sözcük, toplam farklı sözcük, toplam karakter sayısı, toplam cümle sayısı, ortalama sözcük uzunluğu ve ortalama cümle uzunluğu özellikleri arasında tutarlılık olmadığı tespit edilmiştir. Farklı sınıf seviyesindeki kitaplara bakıldığında ise sınıf seviyesi arttıkça incelenen özelliklerinin arttığı görülmektedir. Türkçe ders kitaplarının söz varlığını geliştirme hedeflerinde tüm öğrencilere fırsat eşitliğini sunması bakımından ortak plan ve stratejilerin belirlenmesi ve yayınlarca uygulanması önerilmiştir.

Bir metnin okuyucusu tarafından anlaşılabilir olması önemlidir. Metinlerin daha kolay anlaşılabilmesi için okunabilirliğinin okuyucunun düzeyine uygun olması gereklidir. Okunabilirlik kavramı, eğitim açısından ele alındığında, öğrencilerin düzeyine uygun öğretim materyalleri hazırlamaya katkı sağlaması bakımından önemli bir unsurdur. Örneğin öğrencinin düzeyine uygun bir metin ile öğrencinin ilgisi daha kolay yakalanır ve daha iyi bir öğrenme gerçekleşebilir. Bu yüzden ilkokul Türkçe ders kitaplarındaki metinlerin öğrencilerin düzeyine uygun olup olmadığının belirlenmesi öğretim hedeflerinin gerçekleşmesi için büyük önem arz etmektedir. Bu çalışmada ilkokulda okutulan 1. sınıftan 4.sınıfa kadar olan çeşitli yayınevlerine ait on iki Türkçe ders kitabının okunabilirliğinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Bunun için Ateşman tarafından geliştirilen okunabilirlik formülü kullanılmıştır. Çeşitli yayınevlerine ait MEB onaylı on iki Türkçe ders kitabından alınan metinlerin okunabilirliği bu formüle göre hesaplanmıştır. Bütün kitaplardaki metinlerin okunabilirliği ayrı ayrı listelenerek aritmetik ortalaması alınmış ve on iki kitabın okunabilirliği ayrı ayrı ortaya konmuştur. Okunabilirliği hesaplanan MEB onaylı Türkçe ders kitapları okunabilirlik düzeyleri bakımından birbirleri ile kıyaslanarak, sınıf düzeyine ve yayınevine göre sınıflandırılmıştır. Bulgulara göre aynı sınıf düzeyindeki kitapların okunabilirlik puanları ve düzeyleri arasında büyük bir farklılık görülmemiştir. Sınıf seviyesi arttıkça metinlerin okunabilirlik düzeyi zorlaşmakta ve sınıf seviyesi düştükçe metinlerin okunabilirlik düzeyi kolaylaşmaktadır. Ancak aynı yayınevine ait farklı sınıf seviyelerindeki kitaplarda bu tutarlılık söz konusu değildir.