No abstract

No abstract

No abstract

No abstract

1999' dan beri Türkiye' de sivil-asker ilişkileri, yapılan birçok anayasal ve kurumsal değişiklikle birlikte dönüşüm yaşamıştır. Sivillerin denetiminden bağımsız ve siyaset üzerinde vesayet ve veto yetkilerine sahip olan silahlı kuvvetler son on beş yılda bu yetkilerinin birçoğunu önemli ölçüde kaybetmiştir. Bu dönüşüm sadece yasal çerçevede yapılan reformlar sonucunda değil aynı zamanda siyasi ve sivil elitlerin, toplumun ve askeri kesimlerin davranışsal ve tutumsal değişimlerinin de bir etkisi olarak ortaya çıkmıştır. NATO'nun sivil-asker ilişkilerindeki dönüşüme etkisi ise dolaylı olarak gerçekleşmiştir. NATO üyeliği çerçevesinde askerler arasında hakim olan ve Türkiye için biçilen Batılılaşma amacı ve bu misyonun reform sürecine duyulan tepkileri azaltması NATO'nun uzun vadeli katkılarındandır. Ayrıca Soğuk Savaş sonrasında tüm NATO üye ülkeleri için değişen uluslararası konjonktür ve bu bağlamda askerin ülke savunmasındaki rolünün farklılaşması da unutulmaması gereken etkilerdendir.