No abstract

No abstract

The research is an experimental study which has experimental and control groups, and based on pre-test, post-test, monitoring test model. Research group consists of second and third grade students of Primary School Education and Psychological Counseling undergraduate programmes in Giresun University Faculty of Educational Sciences. The research group was formed among the students whose academic procrastination tendency is middle or high, by using academic procrastination scale. 60 students, whose academic procrastination tendencies are medium and high level, were identified. 24 students, who volunteered to participate to the study, were appointed randomly to the experimental and control groups. Academic procrastination scale was used to collect data. Scales were given to experiment and control groups as pre-test. A prevention of academic procrastination program which developed by the researcher based on Rational Emotive Behavioral Approach was applied to the experimental group. Control group was not given any training. After the training the of experiment group, post-test measurements were taken. And also 30 days after the experimental training, follow-up measurements were taken. Data were analyzed using Analyzis of Nonparametric. In the result of the applied program, a significant difference was found in favor of experiment group in academic procrastination. The results were interpreted in the light of the literature considering effects of Rational Emotive Behavioral Approach on academic procrastination.

Re cei ved/Ge liş ta ri hi: 15.10.2011 Ac cep ted/Ka bul ta ri hi: 06.01.2012 © Arc hi ves of Neu ropsy chi atry, pub lis hed by Ga le nos Pub lis hing / © Nö rop si ki yat ri Ar şi vi Der gi si, Ga le nos Ya yı ne vi ta ra f›n dan ba s›l m›fl t›r. ABS TRACTBackground: Cognitive theories of posttraumatic stress disorder have increasingly been recognised. The Posttraumatic Cognitions Inventory is a promising self-report instrument to assess negative cognitions associated with posttraumatic distress. Method: In this study, we examined the psychometric properties of the Posttraumatic Cognitions Inventory in 653 non-clinical Turkish college students. 185 participants reported having experienced various types of trauma. Results: Confirmatory factor analyses replicated the original three-factor structure without excluding any items. Total and subscale scores of the instrument revealed strong connections with severity of depression, anxiety, and dissociative symptoms. Concurrent validity of the Self-Blame subscale was specific to subtype of trauma. The total and the subscales of the instrument had high internal consistency and adequate temporal stability over a two-week interval with an exception of the Self-Blame subscale. The correlation coefficient between the two applications was extremely low for the subscale. Conclusion: We assume that the Self-Blame subscale fails to perform well among individuals who had experienced an aversive event other than interpersonal trauma. The PTCI revealed adequate reliability and validity in a nonclinical Turkish sample. (Arc hi ves of Neu ropsy chi atry, 2013; 50: 147-153) Conflict of interest: The authors reported no conflict of interest related to this article. ÖZET Amaç: Travma sonrası stres bozukluğuna ilişkin bilişsel yaklaşımlar gün geçtikçe daha fazla kabul görmektedir. Travma sonrası stresle ilişkili olumsuz bilişlerin değerlendirilmesinde kullanılan umut vadeden bir öz değerlendirme ölçeğidir. Yöntem: Bu çalışmada Travma Sonrası Bilişler Envanteri'nin psikometrik özellikleri 653 klinik olmayan Türk üniversite öğrencisinde değerlendirilmiştir. Örneklem içinde 185 katılımcı geçmişte çeşitli travmatik yaşantıları olduğunu belirtmiştir. Bulgular: Doğrulayıcı faktör analizinde orijinal üç faktörlü yapının hiçbir maddeyi çıkarmadan geçerli olduğu bulunmuştur. Ölçeğin toplam ve alt ölçek puanlarıyla depresyon, anksiyete ve disosiyatif belirtiler arasında yüksek ilişkiler elde edilmiştir. Kendini Suçlama alt ölçeğinin ayırt edici geçerliğinin travma tipine göre değiştiği görülmüştür. Ölçme aracının toplam ve alt ölçekleri için iç tutarlılıklar yüksek ve Kendini Suçlama alt ölçeği dışında alt ölçekler ve toplam puanlar için yeterli kararlılık düzeyleri elde edilmiştir. Kendini suçlama alt ölçeği için tekrarlı ölçümler için hesaplana korelasyon düzeyi çok düşük çıkmıştır. Sonuç: Kişiler arası travmatik yaşantılar bildiren katılımcılar dışında Kendini Suçlama alt ölçeği yeterli düzeyde performans gösterememiştir. Travma Sonrası Bilişler Envanterinin genel olarak klinik olmayan Türk ör...

No abstract