Covid-19 döneminde tüm dünyada yüz yüze öğretimden acil uzaktan eğitime geçilmiştir. Bu nedenle, eğitimin her düzeyindeki paydaşlar zorunlu olarak birçoğunun daha önce hiç deneyimlemediği ve hazır olmadığı bir sürece girmişlerdir. Bu süreçte yaşanan deneyimlerle oluşan algıları belirlemeye yönelik araştırmalarda, acil uzaktan eğitim sürecine yönelik paydaş algılarının genelde olumsuz yönde olduğu rapor edilmiştir. Pandeminin etkilerinin azalmasıyla birlikte yeni normal sürece geçilmiş ve üniversitelerde, her bölümde, belirlenen oranlarda özellikle temel zorunlu derslerde uzaktan eğitime devam edilirken diğer derslerde yüz yüze eğitime başlanmıştır. Dolayısıyla bu yeni düzenlemede paydaşların deneyimleri farklılaşmıştır. Bu paydaşlardan biri de öğretmen adaylarıdır. Bu nedenle bu araştırmada, ortak zorunlu ders olarak “Bilişim Teknolojileri” dersini uzaktan eğitim yoluyla alan öğretmen adaylarının bu süreçteki uzaktan eğitime ilişkin metaforik algılarının incelenmesi amaçlanmıştır. Öğretmen adaylarının uzaktan eğitime yönelik algılarını ortaya koymak için nitel araştırma yöntemleri arasında yer alan olgubilim (fenomenoloji), araştırma yöntemi olarak belirlenmiştir. Çalışmanın verileri öğretmen adaylarının uzaktan eğitime ilişkin ürettikleri metaforlar ile elde edilmiştir. Bu amaçla veriler Google Form aracılığıyla çevrimiçi olarak oluşturulan bir anket yardımıyla toplanmıştır. Farklı bölümlerde öğrenim gören 221 öğretmen adayından elde edilen verilerden metafor yapısına uygun olmayan 57 veri çıkartıldıktan sonra 98’i kadın, 66’sı erkek olmak üzere toplam 164 öğretmen adayının görüşleri dikkate alınarak bulgular oluşturulmuştur. Verilerin analiz sürecinde temel olarak içerik analizi yöntemi kullanılarak metaforlara yönelik tema ve kategoriler oluşturulmuştur. Araştırma sonucunda, katılımcıların uzaktan eğitime yönelik algılarının olumsuz yönde olduğu, kadın katılımcıların erkek katılımcılara oranla daha fazla olumsuz algıya sahip oldukları ve sözel içerikli bölümlerdeki öğretmen adaylarının algılarının uygulamalı içerikli bölümlerdeki adaylara göre daha olumlu olduğu belirlenmiştir.

The apprehension of problem solving skills is accepted in the literature as a future-century skill that is thought to affect academic and life-sustaining success through the life of the individuals. How the power of these algorithms effects of the people’s skills individually in the field of technological problem solving remains a crucial research topic. Therefore, the research aims to examine the effects of algorithm-based educational computer games on students' perceptions of problem solving skills within the scope of the curriculum developed for the "Problem Solving and Programming" units of the Information Technologies and Software course of the 5th and 6th-grade secondary school students. The study group of the research consisted of a total of 131 secondary school students. The "Perception Scale for Problem Solving Skills for Secondary School Students" developed by Ekici and Balım (2013) was used as a data collection tool in the study. As a result of the research, it was seen that both the experimental and control groups had high perceptions of problem solving skills in terms of the main and sub-factors of the scale. After the application, it was found that there was no significant difference between the students' problem solving skills scale total perception and perception sub-factor scores within and between groups. It was determined that there was a significant difference in favor of the experimental group in the mean scores of the willingness stability perception factor both before and after the application.