No abstract

Propofol may cause an increase in reactive oxygen species in the body. In this study, we tested the effect of antioxidant thiamine pyrophosphate (TPP) on propofol-induced liver damage. The eighteen rats were split into three groups: HG, healthy; PP, propofol-treated (50 mg/kg) and PT, treated with propofol (50 mg/kg) and TPP (25 mg/kg). Total glutathione (tGSH), total oxidant (TOS), and total antioxidant (TAS) levels were tested together with aspartate aminotransferase (AST), alanine aminotransferase (ALT), lactate dehydrogenase (LDH) and malondialdehyde (MDA). Histopathological examination of the tissues was performed. We have found that levels of MDA, TOS, ALT, AST, and LDH were all higher in PP group than in HG and PT groups (p < 0.05). In PP group, the TAS and tGSH levels were statistically substantially lower. The PT for oxidants levels showed a statistically significant reduction. In PT group, the levels of antioxidants were found to be considerably higher. The epitheliums, glands, and vascular structures of the PTs were histologically close to normal. By boosting antioxidants, TPP may help to reduce propofolinduced liver damage.

ÖZET Amaç: Yoğun bakım (YB) ve palyatif bakım (PB) üniteleri yaşam sonu bakımın uygulandığı kliniklerdir. PB hizmetlerinin optimal düzeyde verilebilmesi için bu ünitelerde çalışanların PB hakkında yeterli düzeyde bilgi sahibi olması gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı, YB ve PB ünitelerinde çalışan doktor ve hemşirelerin PB'ye ilişkin bilgi ve görüşlerinin belirlenmesi ve karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntemler: Çalışma; Malatya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Reanimasyon YB, Dahiliye YB ve PB ünitelerinde çalışan hekim ve hemşireler ile yüz yüze görüşme yöntemi ile yapılmıştır. Çalışmada veriler, sosyodemografik özellikler formu ve literatür bilgileri doğrultusunda hazırlanan, çalışanların PB'ye yönelik mevcut bilgi ve görüşlerini belirleyici anket formu kullanılarak elde edilmiştir. Bulgular: Çalışmaya katılanların (68 hemşire, 12 doktor) yaş ortalaması 34 olup, çoğunluğunu lisans mezunu kadınlar oluşturmaktaydı. Katılımcıların %80'i eğitimleri sırasında PB eğitimi almadıklarını ve %76,3'ü yapılacak eğitim programlarına ihtiyaç duyduklarını belirtti. YB çalışanlarının %37,5'i, PB çalışanlarının %20'si hospis tanımını bilmediklerini ifade etti. PB çalışanlarının çoğu (%85,1) tedavisi biten hastaların taburculuğunda zorlandıklarını ve %85,5'i PB'de tükenmişlik yaşadıklarını belirtti. YB hemşirelerinin %63,8'i "YB"de PB hizmeti verilmelidir, ifadesine katılmadıklarını ve bu konu hakkında bilgi sahibi olmadıklarını belirtti. Çalışanların tamamına yakını, PB temel eğitiminin üniversite eğitim programlarında zorunlu olması gerektiğini belirtti. Sonuç: YB ve PB ünitesinde çalışan sağlık personelinin "Palyatif bakım ve hospis" kavramları konusunda yeterli bilgiye sahip olmadıkları, bilgi düzeylerinde farklılıklar olduğu ve bu konuda yapılacak eğitim programlarına ihtiyaç duydukları belirlenmiştir. Bu durumun temel lisans eğitimindeki eksikliklerden kaynaklandığı, eğitim müfredatında zorunlu PB eğitim dersinin yer alması ve sertifikalı eğitim programlarının yaygınlaşması gerektiği düşünülmektedir.Anah tar Ke li me ler: Palyatif bakım; yoğun bakım; sağlık personeli; bilgi ABS TRACT Objective: Intensive care (ICU) and palliative care (PD) units are clinics where end-of-life care is applied. In order for PB services to be provided at an optimal level, employees working in these units should have sufficient knowledge about PB. The aim of this study is to determine and compare the knowledge and opinions of doctors and nurses working in the ICU and PD units about palliative care. Material and Methods: Study; Malatya Training and Research Hospital Reanimation YB, Internal Medicine YB and PB were conducted by face to face interviews with physicians and nurses working in the units. In the study, the data were obtained by using the questionnaire form, which was prepared in line with the socio-demographic characteristics form and the literature information, and which determines the current knowledge and opinions of the employees about PD. Results: The average age of the participants (68 nurses, 12 doctors) was 34, most of whom were ...

Araştırmalar / ResearchesÖZET Azot protoksitin timpanoplasti operasyonu sonrası greft başarısına etkisi Amaç: Timpanoplasti operasyonu sonrası azot protoksitin greft başarısına etkisini araştırmak. Gereç ve Yöntem: Timpanoplasti ameliyatı yapılan ASA I-II grubu 83 hasta retrospektif olarak incelendi. Genel anestezi altında yapılan perforasyon onarımında incelenen hastalar 4 gruba ayrıldı. Temporal adele fasiası kullanılanlar Grup 1 ve 3, tragal kartilaj perikondriumu kullanılanlar ise Grup 2 ve 4 olarak ayrıldı. Operasyon sırasında azot protoksit gazı kapatılanlar Grup 1 ve 2, kapatılmayanlar Grup 3 ve 4 olarak ayrıldı. Ameliyat sonrası 1. yılın sonunda zarın durumu hakkında alınan kayıtlar incelenip timpanik membranın intakt olması cerrahi başarı olarak kabul edildi. Bulgular: 18-63 yaş arası, 50'si (%60) erkek, 33'ü (%40) bayan toplam 83 olgu incelendi. Gruplar perforasyonun kapanması açısından kendi aralarında karşılaştırıldıklarında greft tutmayan kulak sayısı grup 3'de grup'1 den daha fazla idi, grup 2 ise grup 4 den daha fazla idi fakat aralarında istatistiksel bir farklılık yoktu (p>0.05). Sonuç: Hastanın yaşı, perforasyonun büyüklüğü ve yeri, operasyon öncesi kulağın durumu, östaki tüpünün fonksiyonu ve kullanılan greft materyalinin çeşidi, başarı oranlarını etkileyen faktörler olup, tek başına azot protoksitin kesilmesinin greft başarısını etkilemediği kanısına vardık.

No abstract