Aim Frailty is a syndrome that affects certain older adults more than others, and it has physical, cognitive, psychological, social and environmental aspects. The aim of our study was to determine the validity and reliability of the Clinical Frailty Scale (CFS) version 2.0 in Turkish. In total, 204 older adults aged ≥65 years took part in this study. Methods The necessary permissions were obtained from Rockwood et al. The Turkish version of CFS version 2.0 had been appropriately translated through translation to the back‐translation process. A questionnaire was used to investigate certain descriptive features, as well as the newly edited Turkish translation of CFS version 2.0, the Turkish version of the FRAIL Scale and the Turkish version of the Edmonton Frail Scale. Results The age range was 65–95 years. In a Pearson correlation analysis, a positive link was discovered between FRAIL and CFS (r = 0.761 and P = 0.000) as well as CFS and Edmonton (r = 0.895 and P = 0.000). Conclusion The Turkish translation of CFS version 2.0 has been determined to be suitable, valid and reliable for use in frailty screening in outpatient clinics. Geriatr Gerontol Int 2022; 22: 730–735.

No abstract

Amaç: Bu çalışmada evde sağlık hizmetleri biriminde takipli hastaların yakınlarının ruhsal sağlık durumlarının değerlendirilmesi ve ruhsal sağlık durumuna etki eden faktörlerin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç-Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipte olan bu araştırma 1 Temmuz 2021- 31 Ekim 2021 tarihleri arasında Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Evde Sağlık Hizmetleri Birimi’ne başvuran 97 hasta yakını ile gerçekleştirildi. Veriler araştırmacılar tarafından hazırlanan sosyodemografik veri formu ve Kessler Psikolojik Sıkıntı (K-10) PSÖ ölçeği kullanılarak toplandı. Veriler tanımlayıcı istatistikler, One Way Anova testi, Spearman korelasyon analizi, Kruskall Wallis ve Ki-kare testi kullanılarak analiz edildi. Bulgular: Çalışmada hastalara bakım veren 97 katılımcının yaş ortalaması 54,94±11,95’ti.73’ü (%75,3) kadın, 24’ü (% 24,7) erkekti. Hasta bakıcıların 44’ünün (%45,4) psikolojik durumu K-10 PSÖ ölçeğine göre iyi iken, 19‘unun (%19,6) hafif ruhsal bozukluğu, 12’sinin (%12,4) orta ruhsal bozukluğu 22’sinin (%22,7) ağır ruhsal bozukluğu vardı. Çalışmamızda hastalara bakım verenlerin gelir düzeyi arttıkça psikolojik sıkıntı görülme sıklığının azaldığı belirlendi. Ayrıca bakım verenlerin yaş ortalaması arttıkça ruhsal sıkıntı derecesinin de arttığı saptandı. Sonuç: Uzun süreli bakım verme sağlık, sosyoekonomik durum, psikolojik durum gibi yaşam kalitesini etkileyen bir süreçtir. Bakım verenlerin hastalarını gereksinim duydukça bırakabilecekleri kurumlar açılması, bakım verenlere yönelik danışmanlık ve eğitim hizmetlerinin yaygınlaştırılması bakım verenlerin psikolojisine yönelik olumlu kazanımlar sağlayabilir.