“…Bunu sırasıyla ilerlemecilik, yeniden kurmacılık, daimicilik ve esasiciliğin izlediği belirlenmiştir. Araştırma sonuçlarına paralel olarak Altınkurt ve diğerleri (2012), Aslan (2017), Balcı (2015), Balcı ve Küçükoğlu (2019), Bayrak (2019), Bicer (2013), Çelik ve Orçan (2016), Ilgaz ve diğerleri (2013), İlengiz (2019), İzalan (2017), Kahramanoğlu ve Özbakış (2018), Kozikoğlu ve Erden (2018), Oğuz ve diğerleri (2014), Özbakış (2018), Tunca ve diğerleri (2015), Uğurlu ve Çalmaşur (2017), Yargı (2019), Yılmaz ve Tosun (2013) tarafından yapılan araştırmalarda en fazla benimsenen eğitim inancının varoluşçuluk, en az benimsenen eğitim inancının ise esasicilik olduğu belirlenmiştir. Akgün (2015), Çakmak, Bulut ve Taşkıran (2016), Doğanay ve Sarı (2003), Duman ve Ulubey (2008), Ekiz (2005), Geçici ve Yapıcı (2008), Görmez (2015), Hayırsever ve Oğuz (2017), Karadağ ve diğerleri (2009), Kaya (2007), Okut (2011), Tekin ve Üstün (2008) ile Tuncel'in (2002) yaptıkları çalışmalarda ise bu çalışmada elde edilen bulgulardan farklı olarak ilerlemecilik eğitim felsefesinin daha çok benimsendiği sonucuna ulaşılmıştır.…”