Antiarrhythmics for maintaining sinus rhythm after cardioversion of atrial fibrillation

Abstract

BackgroundAtrial fibrillation is the most frequent sustained arrhythmia. Atrial fibrillation frequently recurs after restoration of normal sinus rhythm. Antiarrhythmic drugs have been widely used to prevent recurrence, but the effect of these drugs on all-cause mortality and other clinical outcomes is unclear. This is an update of a review previously published in 2007, 2012 and 2015. risk of mortality was higher in people taking quinidine, although the confidence interval also includes the possibility of no difference (RR 2.01, 95% CI 0.84 to 4.77; participants = 1646).No effect on mortality was apparent with the remaining drugs studied, but less data was available for them and it could be underpowered to detect small increases in mortality. In particular, very few data was available for flecainide (no death reported in any treatment arm in 4 RCTs studying flecainide, participants = 511) and propafenone (only 2 deaths reported in 5 included RCTs, participants = 998).

2016 ESC Guidelines for the management of atrial fibrillation developed in collaboration with EACTS

“…Leki antyarytmiczne powodują w przybliżeniu podwojenie częstości utrzymywania rytmu zatokowego w porównaniu z placebo [580][581][582][583][584]. Gdy leki antyarytmiczne zawiodą, często skuteczna jest ablacja przezcewnikowa lub leczenie skojarzone [226,[585][586][587].…”

“…ANTYARYTMICZNE Celem farmakoterapii antyarytmicznej jest zmniejszenie objawów związanych z AF [41,580]. Podejmując decyzję o rozpoczęciu długoterminowej farmakoterapii antyarytmicznej, należy więc uwzględnić nasilenie objawów, możliwe działania niepożądane leków oraz preferencje pacjenta.…”

“…Wybierając lek antyarytmiczny, należy się raczej kierować bezpieczeństwem niż skutecznością leczenia. Farmakoterapia antyarytmiczna powoduje w przybliżeniu podwojenie częstości utrzymywania rytmu zatokowego w porównaniu z brakiem leczenia [580]. Nie ma zauważalnego wpływu na umieralność ani występowanie powikłań sercowo-naczyniowych, ale leczenie w celu kontroli rytmu serca może nieco zwiększać ryzyko hospitalizacji (często z powodu AF) [41,578,579,582,[589][590][591][592][593].…”

“…Nie ma zauważalnego wpływu na umieralność ani występowanie powikłań sercowo-naczyniowych, ale leczenie w celu kontroli rytmu serca może nieco zwiększać ryzyko hospitalizacji (często z powodu AF) [41,578,579,582,[589][590][591][592][593]. W celu zmniejszenia ryzyka działań niepożądanych [201,580] właściwy wydaje się krótszy okres farmakoterapii antyarytmicznej. Na przykład krótkoterminowe leczenie flekainidem przez 4 tygodnie po kardiowersji AF było dobrze tolerowane i zapobiegało większości (80%) nawrotów AF w porównaniu z leczeniem długoterminowym [584].…”

“…Stosowanie chinidyny i dizopiramidu wiązało się ze wzrostem umieralności ogólnej (OR 2,39; 95% CI 1,03-5,59; liczba pacjentów, których trzeba leczyć w celu wystąpienia szkody u 1 pacjenta: 109, 95% CI 34-4985) w rocznej obserwacji [580,661], prawdopodobnie z powodu występowania komorowych zaburzeń rytmu (torsade de pointes) [580,661]. Mimo że ten efekt proarytmiczny jest częstszy podczas stosowania większych dawek, to leki te są rzadziej stosowane w celu kontroli rytmu serca u pacjentów z AF.…”