Circulating endothelial cells as biomarker of vascular damage

Abstract

Wprowadzenie i cel pracy. Krążące komórki śródbłonka (CECs) są to komórki, które pojawiają się we krwi obwodowej na skutek złuszczania się śródbłonka naczyń w przebiegu schorzeń układu sercowo-naczyniowego, nowotworów, zakażeń czy zapaleń. U osób zdrowych komórki te nie występują we krwi obwodowej lub ich liczba jest bardzo mała. Celem prezentowanej pracy jest podsumowanie doniesień dotyczących CECs-chorób, w przebiegu których dochodzi do wzrostu liczby tych komórek we krwi obwodowej oraz sposobów ich detekcji. Skrócony opis stanu wiedzy. CECs możemy obecnie uznać za wiarygodny, nieinwazyjny marker uszkodzenia śródbłonka naczyń. Liczba tych komórek jest podwyższona w wielu schorzeniach przebiegających z dysfunkcją śródbłonka takich jak: ostry zespół wieńcowy, zapalne choroby naczyń, zakażenia, cukrzyca, obturacyjny bezdech senny czy nowotwory. W badaniach dowiedziono również, że liczba CECs koreluje z zaostrzeniem choroby i jej rokowaniem. Przy pomocy oceny liczby CECs obserwuje się odpowiedź na terapię, także przeciwnowotworową. Do izolacji CECs stosowane są obecnie dwie metody-immunomagnetyczna oraz z wykorzystaniem cytometrii przepływowej. Podsumowanie. Określenie liczby CECs we krwi obwodowej staje się pomocne w ocenie klinicznej chorób, prognozowaniu ich przebiegu oraz w ocenie skuteczności stosowanego leczenia. Istotne wydaje się prowadzenie dalszych badań nad występowaniem CECs w różnych schorzeniach oraz ujednolicenie metod ich detekcji z krwi obwodowej.