Developments in Religious Education in Turkey During the Period of the Government of Şemseddin Gunaltay Before the 1950 Elections

Abstract

1946 seçimleri Türkiye Cumhuriyetinde çok partili hayata geçişte bir milat olarak kabul edilir. Seçimlerden sonra 4 yıllığına ülkeyi yönetecek olan iktidar partisi 23 yıldır iktidarda olan Cumhuriyet halk Partisi olmuştur. Her ne kadar açık oy gizli tasnif ilkesi doğrultusunda yapılmış ve şaibeli seçimler! Olarak Türk Siyasal hayatına girmişse de nihai olarak iktidarı belirlemiştir. 46 seçimlerinden sonra siyaset bir sonraki seçimler için ülke genelinde aktif olarak çalışmalar muhalefet partilerinde başlamıştır. Bu çalışmalar esnasında muhalefetin en çok kullandığı argüman “din” olmuştur. Gerek Halkevlerinde, Köy Enstitülerinde dini yayın yasağı gerekse ilkokul müfredatında din dersinin olamaması, İmam Hatip yetiştiren okulların öğrencisizlikten kapanması, aynı kaderi yaşayan İlahiyat Fakülteleri gibi dini eğitim veren kurumların eksikliği muhalefetçe çok fazla kullanılır hale gelmiştir. Bunu engellemek ve 1950 yılında yapılacak olan seçimlerde halkın iradesini alarak yeniden iktidarda kalmayı hedefleyen Cumhuriyet Halk Partisi, seçimlerden önce; Şemseddin Günaltay Hükümeti ile faaliyetler noktasında icraatlar yapmıştır. Çalışmada CHP’nin tek parti dönemi son başbakanı olan Şemseddin Günaltay Hükümeti döneminde Türkiye’de dini eğitim noktasındaki icraatları amaçlanarak seçimler incesi yapılan politikalar irdelenmeye çalışılmıştır. Nitel araştırma yöntemlerinden belge ve doküman analiz yöntemi kullanılarak yapılan çalışma neticesinde; Türkiye Cumhuriyetinde dini yasaklı olan eğitim kurumları ile öğrenci olmadığı için kapanan dini eğitim veren okulların tekrar açıldığı görülmüş ve bunun laiklik ile çatışması parti içerisinde, seçimler noktasında kullanılması ise meydanlarda olduğu görülmüştür.