Disturbance Tolerance in a Texas Waterbird Colony

Mueller, Allan J.; Glass, Philip O.

doi:10.2307/1521181

Cited by 8 publications

(3 citation statements)

References 4 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…However, one study found that Lesser Black-backed Gulls (Larus fuscus) were tolerant of UAV flights even at 15 m AGL, and another found that only 1.25% of observed Black-headed Gulls were in flight during 30-40 m surveys 23,30 . It is generally accepted that tolerance to stimuli can vary among waterbird species, and responses are species-specific 4,41,48 . We reiterate the recommendation from a recent study to conduct baseline tests to determine whether wildlife disperse in response to UAV surveys 24 .…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Drone Surveys Do Not Increase Colony-wide Flight Behaviour at Waterbird Nesting Sites, But Sensitivity Varies Among Species

Barr

Green

Hardy

2020

Sci Rep

View full text Add to dashboard Cite

Aerial surveys can also disturb nesting colonial waterbirds, sometimes causing severe panic responses, nest abandonment, and delayed return times to the nest 13-15. It is common for birds to look up, scan more, or remain vigilant during aircraft overflights 16. Furthermore, prolonged vigilance can divert time and energy away from activities that are needed to increase individual fitness 17,18. However, some mixed-species nesting colonies are not significantly affected by aerial surveys, behaviourally or reproductively 19,20. Certain species, e.g., Least Tern (Sternula antillarum), Common Tern (Sterna hirundo), Gull-billed Tern (Gelochelidon nilotica), and Black Skimmer (Rynchops niger), do not react noticeably to manned aircraft, suggesting that overflights do not detract from their incubation behaviour 21. This is not always the case, as Adélie Penguins (Pygoscelis adeliae) are more prone to abandon nests after helicopter and fixed-wing aircraft surveys 15. Unmanned aerial vehicles (UAVs) have recently garnered attention for surveying wildlife. They have been used to survey a variety of avifauna, including Common Terns 22 , Black-headed Gulls (Chroicocephalus ridibundus) 23 , cliff-nesting seabirds 24 , and other species that lend themselves well to aerial photography. UAVs provide benefits that make them appealing for surveying wildlife, such as suitability for fine spatial resolution, researcher safety, transportability, cost, and the ability to easily switch out sensors or payloads 25. Perhaps the most important potential benefit UAVs provide is a small and quiet platform, which could potentially be less disturbing to wildlife than manned aircraft. Recent studies have found that some species of waterbirds are not significantly disturbed by UAV surveys when flown in horizontal transects 22,26-28. However, for Adélie and Gentoo Penguins (Pygoscelis papua), lower survey altitudes can exacerbate disturbance behaviour even when the UAV is flown horizontally 29. Due to the recent popularity and availability of UAVs among researchers, managers, and recreationists, there is a need to continue studying their effects on waterbirds. Knowledge gaps remain, especially regarding methodological best practices and operating thresholds in wildlife research and management. Although recent research has addressed disturbance caused by approach angle 24,26 , hovering 24,30 , and low altitude flyovers 30,31 , few studies have taken into consideration the impact of UAV surveys intended for obtaining high-resolution mosaicked orthophotos of large nesting sites. This type of survey is generally flown in horizontal strip transects and at reasonable heights, which enable photogrammetric ease and image stitching 32. For waterbirds in particular, few studies have investigated disturbance caused by horizontal UAV surveys at heights greater than 50 m 22,33 , even though it has been suggested that count accuracy does not significantly increase for imagery below 90 m 34. Safe operating thresholds are needed not only for wildlife researchers,...

show abstract

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Drone Surveys Do Not Increase Colony-wide Flight Behaviour at Waterbird Nesting Sites, But Sensitivity Varies Among Species

Barr

Green

Hardy

2020

Sci Rep

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Heron colony abandonment as a result of human disturbance has been widely documented (Werschkul et al 1976;Kelsall and Simpson 1979;Forbes et al 1985b;Mueller and Glass 1988). found that 17 of 27 colony abandonments occurred as a result of some human activity near the colony-site, such as treefelling, flooding, off-road vehicles and activity by researchers.…”

Section: Sensitivity To Human Disturbancementioning

confidence: 99%

Importance of Proximity to Foraging Areas for the Pacific Great Blue Heron (Ardea herodias fannini) Nesting in a Developed Landscape

2016

View full text Add to dashboard Cite

“…Επεκτάθηκε επίσης στην Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία και νότια Γερμανία (Hagemeijer and Blair 1997) (Σαμσάρης 1976). Η περιοχή ήταν γνωστή από τις αρχές του αιώνα για τη μεγάλη ορνιθολογική αξία της (Sladen 1917, Sladen 1918, Chasen 1921 287 58,287 1 0,478 0,345 1,57 1,301 3,370 0,787 1,745 0,567 10,142 2 0,87 0,712 3,314 2,536 4,015 1,190 3,136 1,123 16,894 3 1,057 0,300 1,557 0,934 1,157 0,434 1,748 1,457 8,642 4 0,890 0,145 0,400 0,300 0,211 0,044 0,623 1023 3,636 5 0,678 0,038 0,033 0,056 0,033 0,011 0,089 0,534 1,467 6 0,378 0,011 0,011 0,011 0,011 0,000 0,011 0,189 0,622 7 0,178 0,000 0,000 0,000 0,011 0,000 0,011 0,044 0,244 8 0,044 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,011 0,055 9 0,011 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,011 10 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0 >11 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 Σύνολο 4,58 1,546 6,683 5,138 8,808 2,446 7,362 4,948 58 Μεταξύ του 1980 και 1990 η έκταση του δάσους μειώθηκε από 6.700 στρέμματα σε 3.500 στρέμματα (Crivelli et al 1995a (Kury and Gochfeld 1975, Bart 1977, Ellison and Cleary 1978, Mueller and Glass 1988, Erwin 1989, Bratton 1990…”

Section: εισαγωγηunclassified

Συγκριτική οικολογική μελέτη του κορμοράνου (phalacrocorax carbo) και της λαγγόνας (phalacrocorax pygmaeus) στη λίμνη Κερκίνη

Nazirides¹,

Ναζηρίδης²

View full text Add to dashboard Cite

Μελετήθηκε η βιολογία αναπαραγωγής της λαγγόνας (Phalacrocorax pygmaeus, P. 1773) και του κορμοράνου (Phalacrocorax carbo, L. 1758), στον υγρότοπο της τεχνητής λίμνης Κερκίνης στη Βόρεια Ελλάδα, από το 1988 έως το 1990, και η εξέλιξη των αποικιών τους μέχρι το έτος 2002. Από τις αρχές της δεκαετίας του ‘80, η θέση της κύριας αποικίας άλλαξε τέσσερις φορές, λόγω νέκρωσης και αραίωσης του δένδρων και θάμνων στις αντίστοιχες περιοχές. Από το 1993, τα πουλιά άρχισαν να χρησιμοποιούν το τμήμα του παραποτάμιου δάσους στη δυτική όχθη του ποταμού, κοντά στην εκβολή του στη λίμνη, που αποτελεί την κύρια αποικία της λίμνης. Από το 1996, ορισμένα άτομα άρχισαν να φωλιάζουν σε μία νέα θέση, στην ανατολική όχθη του ποταμού. Το βάθος του νερού στην περιοχή της αποικίας και τα τρία έτη της μελέτης, ήταν από 1,0 m στην αρχή της περιόδου απόθεσης των αβγών έως 3,0 m στο μέσον της αναπαραγωγικής περιόδου. Τα πρώτα ζευγάρια της λαγγόνας, εγκαταστάθηκαν στην αποικία στα μέσα Μαρτίου και άρχισαν να κατασκευάζουν τις φωλιές τους. Η ωοαπόθεση άρχισε στο διάστημα 25-30 Μαρτίου και ολοκληρώθηκε 14-20 Μαϊου. Το ύψος από την επιφάνεια του εδάφους στο οποίο κατασκευάστηκαν οι φωλιές των λαγγόνων κυμαίνονταν από 2,2 m έως 5,5 m. Οι μέσες διαστάσεις των αβγών ήταν 46,5 χ 30,6 mm. Ο μέσος αριθμός αβγών ανά φωλιά ήταν 5,3 αβγά (εύρος 2-8 αβγά). Φωλιές με πέντε και έξι αβγά ήταν οι πιο συχνές. Από τα 867 αβγά που αποτέθηκαν σε 165 φωλιές κατά την διάρκεια των 3 ετών, εκκολάφθηκε το 77%. Η επιβίωση των νεοσσών (επιτυχία αναπαραγωγής) μέχρι την ηλικία των 3 εβδομάδων ήταν 69,1% , ενώ ο μέσος αριθμός πτερωθέντων νεοσσών ανά φωλιά, ήταν 3,63. Η κατάκλυση των φωλιών ήταν ο σημαντικότερος παράγοντας απώλειας των φωλιών. Τα πρώτα ζευγάρια του κορμοράνου, εγκαταστάθηκαν στην αποικία στα τέλη Φεβρουαρίου και άρχισαν να κατασκευάζουν τις φωλιές τους. Η ωοαπόθεση άρχισε στο διάστημα 5-10 Μαρτίου και ολοκληρώθηκε 3-8 Μαϊου. Το ύψος των φωλιών του κορμοράνου από το έδαφος κυμαίνονταν από 2,10 m έως 8,70 m ανάλογα με το έτος και την αποικία. Οι μέσες διαστάσεις των αβγών ήταν 61,9 χ 40,1 mm. Ο μέσος αριθμός αβγών ανά φωλιά για τα τρία έτη της μελέτης ήταν 4 αβγά (εύρος 1-6 αβγά). Φωλιές με τρία, τέσσερα και πέντε αβγά ήταν οι πιο συχνές. Από τα 907 αβγά που αποτέθηκαν σε 229 φωλιές, εκκολάφθηκε το 76,4%. Η επιβίωση των νεοσσών (επιτυχία αναπαραγωγής), μέχρι την ηλικία των τριών εβδομάδων ήταν 68,7%, ενώ ο μέσος αριθμός πτερωθέντων νεοσσών ανά φωλιά, ήταν 2,74. Η αρπακτικότητα από καρακάξες ήταν ο σημαντικότερος παράγοντας απώλειας των φωλιών. Και τα δύο είδη πουλιών που μελετήθηκαν, τρέφονταν αποκλειστικά με ψάρια. Η τροφή τους κατά την διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου, αποτελούνταν από είδη που δεν έχουν εμπορική αξία και κατά συνέπεια δεν έχουν αρνητική επίδραση στους ιχθυοπληθυσμούς των ειδών αυτών. Μεταξύ των δύο ειδών δεν υφίσταται ανταγωνισμός και μόνο σε περίπτωση μείωσης του διαθέσιμου ενδιαιτήματος αναπαραγωγής, η λαγγόνα μπορεί να επηρεαστεί από την παρουσία του κορμοράνου λόγω ταχύτερης καταστροφής των δένδρων της αποικίας από τα περιττώματα του.

show abstract

Disturbance Tolerance in a Texas Waterbird Colony

Cited by 8 publications

References 4 publications

Drone Surveys Do Not Increase Colony-wide Flight Behaviour at Waterbird Nesting Sites, But Sensitivity Varies Among Species

Drone Surveys Do Not Increase Colony-wide Flight Behaviour at Waterbird Nesting Sites, But Sensitivity Varies Among Species

Importance of Proximity to Foraging Areas for the Pacific Great Blue Heron (Ardea herodias fannini) Nesting in a Developed Landscape

Συγκριτική οικολογική μελέτη του κορμοράνου (phalacrocorax carbo) και της λαγγόνας (phalacrocorax pygmaeus) στη λίμνη Κερκίνη

Contact Info

Product

Resources

About