Echtheid in cliëntgerichte therapie

Abstract

De therapeutische basishouding 'echtheid' wordt toegelicht vanuit verschillende substromingen in de clie¨nt-gerichte therapie: de orthodoxe benadering, waarin echtheid voornamelijk betekent dat de therapeut toegang heeft tot alle facetten van het eigen ervaringsproces; de experie¨n-tie¨le richting, waarin de therapeut meer vrijheid heeft om zich te uiten en de eigen kennis en ervaring inbrengt in de vorm van procesdirectieven; de interactionele benadering, waarin echtheid als een krachtige confronterende en ontregelende interventie wordt aangewend; en de existentie¨le substroming, waarin transparantie van de therapeut deel uitmaakt van de persoonlijke aanwezigheid en de ontmoeting. Hedendaagse clie¨ntgerichte therapie, waarin diverse substromingen geı¨ntegreerd zijn, wordt geı¨llustreerd bij een clie¨nt die de diagnose 'ontwijkende persoonlijkheidsstoornis' kreeg. De casus concretiseert hoe echtheid in de behandeling uitmondt in specifieke interventies en hoe een krachtig interactieaanbod kan uitgaan van een therapeut die de clie¨nt onbevooroordeeld en open tegemoet treedt. SitueringEigen aan clie¨ntgerichte therapie is het vertrekpunt dat groei en herstel van clie¨nten bevorderd wordt in een relatie die gekenmerkt wordt door empathie, aanvaarding en echtheid. Inmiddels zijn deze relationele kwaliteiten erkend als gemeenschappelijke factoren die mede verantwoordelijk zijn voor de positieve effecten waarop verschillende therapeutische orie¨ntaties zich in gelijke mate kunnen beroemen (Trijsburg,