“…Έχει θεωρηθεί ότι η φυσική άσκηση βελτιώνει την ινωδολυση στο αίμα 86,87,92,117 . Ωστόσο, στη διεθνή βιβλιογραφία διαπιστώνεται ασυμφωνία και έχουν δημοσιευτεί αρκετά αντιφατικά αποτελέσματα αναφορικά με τον αντίκτυπο της φυσικής άσκησης και κατάστασης στην ινωδολυτική δραστηριότητα στο αίμα, τόσο όταν το άτομο βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας 90,[118][119][120] , όσο και μετά από οξεία κόπωση 35,36,38,87,[92][93][94][95][96]98,106,117,[121][122][123][124][125] . Η ασυμφωνία αυτή θα πρέπει να οφείλεται , τουλάχιστο μερικώς, στο διαφορετικό ανθρώπινο υλικό που χρησιμοποιήθηκε, στον τύπο και στο μέγεθος της σωματικής άσκησης, στις μεθόδους προσδιορισμού των παραγόντων της ινωδόλυσης αλλά και στους διαφορετικούς παράγοντες αυτής καθώς και σε διάφορες άλλες συνθήκες, κάτω από τις οποίες πραγματοποιήθηκε η κάθε έρευνα.…”