Ekonomiczne i społeczne implikacje dla polityk COVID-19: wnioski wynikające z grypy hiszpanki oraz innych pandemii w historii

Abstract

<p class="MsoNormal" xss=removed><span lang="EN-GB" xss=removed>Konwencjonalne
 podejście do szacowania kosztów ekonomicznych pandemii grypy hiszpanki nie
 uwzględnia rzeczywistych kosztów ekonomicznych chorób zakaźnych o rozmiarach
 epidemii, które są wysoce zaraźliwe. Doświadczenia z tych poprzednich pandemii
 dostarczają cennych informacji o tym, jak myśleć o konsekwencjach COVID-19.<o></o></span></p><p>
 
 </p><p class="MsoNormal" xss=removed><span lang="EN-GB" xss=removed>Celem
 artykułu jest wykazanie, że doświadczenia z największych epidemii chorób w
 historii dostarczają cennych informacji dotyczących COVID-19 oraz szacowania
 bezpośrednich i pośrednich kosztów pandemii. Łagodzenie pandemii będzie
 wymagało współpracy i planowania na wszystkich szczeblach rządowych oraz
 sektora prywatnego. Po doświadczeniach związanych z grypą hiszpanką pojawiają
 się wątpliwości co do gotowości rządów i ich zdolności do ochrony obywateli
 przed pandemią. Edukacja publiczna na temat łagodzenia skutków pandemii oraz
 większe oparcie na organizacjach charytatywnych i wolontariacie mogą być
 najlepszymi sposobami ochrony obywateli na wypadek przyszłych wydarzeń
 pandemicznych. Większość badań wskazuje na długoterminowe zmiany w zachowaniu
 konsumentów i inwestorów, w szczególności zwiększanie oszczędności kosztem
 inwestycji i wydatków konsumpcyjnych, co zwłaszcza zagrozi sektorowi
 rozrywki/hotelarstwa. Kraje, w których sektor turystyczny jest ważny, powinny
 opracowywać polityki minimalizujące wpływ na ten wrażliwy sektor w przypadku
 wystąpienia epidemii.<font face="Times New Roman, serif"><o></o></font></span></p>

Zmiany aktywności inwestycyjnej za granicą największych przedsiębiorstw międzynarodowych

“…Wśród ogółu podmiotów z siedzibą w Polsce posiadających jednostki zagraniczne dominowały przedsiębiorstwa prowadzące działalność gospodarczą w sekcji "przetwórstwo przemysłowe", a wśród nich w takich działach, jak: "produkcja wyrobów z metali, produkcja wyrobów z gumy i tworzyw sztucznych", "produkcja maszyn i urządzeń", "produkcja artykułów spożywczych". Kolejne miejsca przypadły podmiotom z sekcji: "handel, naprawa pojazdów samochodowych" oraz "budownictwo" (GUS, 2021, s. [25][26][27].…”

“…Nie wiemy więc, w jakim stopniu kryzys wywołany pandemią COVID-19 wpłynął na wycenę aktywów największych DC MNEs. Wstępne przewidywania i oceny wskazują, że podobnie jak największe MNEs ograniczyły one aktywność inwestycyjną za granicą (Jaworek i in., 2020;Pietrasieński, 2021…”