Enhancing hope in people with a first recurrence of cancer

Abstract

Enhancing hope in people with a first recurrence of cancer Researchers and clinicians have identified the need for well-defined intervention studies to test the efficacy of interventions designed to strengthen hope. This quasi-experimental study sought to determine if a specific nursing intervention program designed to enhance hope would positively influence levels of hope and quality-of-life (QOL) in a convenience sample of 115 people with a first recurrence of cancer who were randomly assigned to one of three groups: treatment group (hope), attention control group (informational), or control group (usual treatment). The Herth Hope Index (HHI) and the Cancer Rehabilitation and Evaluation Systems, Short Form (CARES-SF) were administered prior to intervention, immediately after intervention and at 3, 6, and 9-month intervals. Treatment and control groups differed significantly with regard to level of hope (P=0.02) and QOL (P=0.03). Both the level of hope and QOL were significantly increased (P=0.03) immediately after intervention and across time (3, 6 and 9 months). This study was a preliminary attempt to design, implement, and evaluate a theory-driven hope intervention program. Knowledge about the effectiveness of specific interventions designed to enhance hope is vital if nurses are to significantly influence hope in those whom are in their care.

Hope in People with Cancer

“…[8] Kanser de sıklıkla bireyin duygusal yapısını etkileyen, kendisine, geleceğe ve dünyaya bakışını değiştiren, yaşama yönelik beklentileri sarsıp, kişisel kontrolü azaltan bir hastalık olması nedeniyle hastaların ve yakınlarının umudunu tehdit etmektedir. [5,[9][10][11][12][13] Umut, kişinin geleceğe uyumu için ona güç veren, gelecekle ve yaşantısıyla ilgilenmesini ve hayatta anlam bulmasını sağlayan, dinamik bir güçtür. [14][15][16] Kanserin neden olduğu kayıp, belirsizlik ve acı durumlarında etkili bir şekilde başetmeyi sağlayan en önemli yaşamsal faktörlerden biridir.…”

“…[14][15][16] Kanserin neden olduğu kayıp, belirsizlik ve acı durumlarında etkili bir şekilde başetmeyi sağlayan en önemli yaşamsal faktörlerden biridir. [10,[17][18][19] Sadece hayal etmek ve bir şeyin olmasını arzulamak değil, güçlüklerden bir çıkış yolu olduğuna inanma ve gerçekleri yönetebilme yeteneği olarak görülmektedir. [20,21] Pozitif bakışı ve iyi oluşu desteklemede, fiziksel ve ruhsal iyilik halini geliştirmede önemli olan umudun, yaşam kalitesini artırdığı bilinmektedir.…”

“…[53] Herth de yeni tanı almış kanserli hastalarda yaptığı çalışmada, özgün hemşire-lik girişimleriyle hastaların umut düzeylerinin arttığını kanıtlamıştır. [10] Bu çalışmalar www.cappsy.org planlı yaklaşımların, bireylerde umut düzeylerini artırmada etkili olabildiğini veya hastaların umudunu pozitif ya da negatif yönde etkilediklerini göstermektedir. [10,17,16,23,52,54] Kylma ve Vehvitainen-Julkunen hemşirelik literatüründe tanımlanan umut kavramının meta analizini yaptıkları çalışmalarında umudun sekiz anahtar boyutunun altını çizmişler.…”

“…[10] Bu çalışmalar www.cappsy.org planlı yaklaşımların, bireylerde umut düzeylerini artırmada etkili olabildiğini veya hastaların umudunu pozitif ya da negatif yönde etkilediklerini göstermektedir. [10,17,16,23,52,54] Kylma ve Vehvitainen-Julkunen hemşirelik literatüründe tanımlanan umut kavramının meta analizini yaptıkları çalışmalarında umudun sekiz anahtar boyutunun altını çizmişler. [55] Umudu eşsiz bir kişisel deneyim, bir insan kapasitesi, manevi hazıroluş-luk, bir gereksinim, bir durum, insan varlığını geliştiren bir kaynak, kişisel bir özellik, umutsuzluk ve kederin yokluğu olarak tanımlamışlardır.…”

“…[52] Hemşireler bakım sürecinde, hastanın tedaviyi kabullenmesini kolaylaştıran, iyileş-mesini hızlandıran, moral ve motivasyonunun yükselmesine katkı sağlayan ve sonuçta yaşam kalitesini artıran sonuçları elde edebilmemizi sağlamaktadır. [10] Bu rol kapsamında hemşireler, hastaların umut ve korkuları hakkında konuşmada, gerektiğinde duygusal destek sağlamada ayrıcalıklı bir pozisyondadırlar. [23] Hemşirelerin hastalarla konuşmaya zaman ayırarak, hastaların sorularına cevap vererek, pozitif ve dürüst davranışlar göstererek, hastanın yanında olarak, hastalığıyla ilgili bilgi sağlayarak, etkili bakım vererek hastaların umudunu destekledikleri bilinmektedir.…”