Evidence and implications for early intervention in bipolar disorder

Abstract

Such data supports the notion of clinical staging, and the tailored implementation of treatments according to the stage of illness. The progressive nature of bipolar disorder further supports the concept that the first episode is a period that requires energetic broad-based treatment, with the hope that this could alter the temporal trajectory of the illness. It also raises hope that prompt treatment may be neuroprotective and that this perhaps attenuates or even prevents the neurostructural and neurocognitive changes seen to emerge with chronicity. This highlights the need for early identification at a population level and the necessity of implementing treatments and services at a stage of the illness where prognosis is optimal.

Staging bipolar disorder: Clinical framework, biomarkers and interventions

“…Savremeni koncepti podele BAP na stadijume razvoja pratili su tri pravca: 1) Podela stadijuma u odnosu na težinu simptoma -od faze poveća-nog rizika do refrakternih stanja [6,20,21] 2) Podela stadijuma na osnovu promene bioloških korelata kao njihove osnove [22][23][24][25] 3) Podela stadijum prema medjuodnosu kliničkih i neuropsiholoških parametara i opšte funkcionalnosti [10]. Uzimajući u obzir sve dosadašnje koncepte u stadijumima razvoja neophodno je da se procena stadijuma razvoja BAP vrši na osnovu: definicije stadijuma razvoja, specifične populacije pacijenata koja odgovara odredjenoj fazi, identifikacije bioloških markera stadijuma razvoja (genetski, neurološki, imunološ-ki, opšti/nespecifični metabolički, markeri vezani za somatske bolesti), psihometrijskih procena, ciljanih intervencija.…”

“…Sva tri podstadijuma predstavljaju pojavu hroniciteta bolesti. Smatra se da je za identifikaciju populacije neophodna procena i praćenje stanja pacijenata koji se obraćaju lekarima primarne i specijalizovane zdravstvene zaštite, a posebno je važna medjusobna komunikacija službi ovih nivoa [20][21][22][23][24][25].…”

“…Smatra se da je za identifikaciju populacije neophodna procena i praćenje stanja pacijenata koji se obraćaju lekarima predominantno specijalizovane zdravstvene zašti-te (psihijatrijske bolnice, centri za brigu o starima itd.) [6,10,[20][21][22][23][24][25].…”

“…Pojedine studije navode da amigdale imaju tendenciju rasta volumena sa progresijom bolesti [59], iako dobijeni rezultata vezani za rane faze pokazuju smanjeni obim amigdala [60] . Zanimljivo je da je takodje primećeno povećanje volumena hipokampusa u ranim fazama BAP, ali i njegovo progresivno smanjenje sa duži-nom bolesti i brojem epizoda, što ga dovodi do značajno nižeg volumena u odnosu na zdrave ispitanike [20,61]. Slični nalazi evidentirani su i kod obolelih od drugih afektivnih poremećaja [21].…”

The Validation Study of the Hypomanic Personality Scale for Use in Korea

“…이 질환은 기분과 행동의 급격한 변동으로 인해 심각한 주관적 고통과 사회적·직업적 기능 손상을 일 으키기에, 발병 가능성이 높은 사람들, 즉 고위험군을 선별 하여 적절한 조기 개입을 제공함으로써 발병의 위험을 최소 화하고 심각한 기능 손상을 미리 방지하는 것이 절대적으로 필요하다 (Berk et al, 2010;Howes et al, 2011;Miklowitz et al, 2013). 이에 정신장애의 진단 및 통계 편 람(Diagnostic and Statistical Manual; DSM) 의 조증·경조 증 삽화 진단 기준에 온전히 부합하지 않더라도, 병리의 역 학과 경과·치료에 대한 반응·기질적 측면·역치하 증상 등을 고려하여 더욱 넓은 관점에서 양극성장애의 잠재적 위험군 을 선별하는 양극성 스펙트럼의 개념이 제안되었다 (Cassano et al, 1992;Angst, 2007;Smith et al, 2008).…”