Exploring the Relationship Between Attachment and Pathological Personality Trait Domains in an Outpatient Psychiatric Sample

Abstract

The current study investigates the relationship between insecure attachment and pathological personality trait domains in a sample of psychiatric outpatients. Participants (N = 150) completed measures for attachment and personality. Bivariate correlations and multiple regression analyses investigated the extent to which insecure attachment and personality pathology were associated. Insecure attachment positively correlated with overall personality pathology, with attachment anxiety having a stronger correlation than attachment avoidance. Distinct relationships emerged between attachment anxiety and negative affectivity and attachment avoidance and detachment. Insecure attachment and male sex predicted overall personality pathology, but only attachment anxiety predicted all five trait domains. Insecure attachment might be a risk factor for pathological personality traits. Assessing attachment in clinical contexts and offering attachment-based interventions could benefit interpersonal outcomes.

The 10-Item Short Form of the German Experiences in Close Relationships Scale (ECR-G-10)—Model Fit, Reliability, and Validity

“…Furthermore, although the ECR-G-10 is quite short, the content of the items reflects the essential characteristics of attachment. One item of the avoidance scale relates to avoidance of intimacy (5), and the other items represent using the partner as a secure base (1,3,7,9). One item of the anxiety scale reflects the fear of being abandoned (4), and the other items describe a desire for the partner to show more love and care (2,6,8,10).…”

Temperament and attachment dimensions as predictors for impairments of personality functioning according to DSM-5

“…"Lęk" przywiązaniowy to obawa przed odrzuceniem, porzuceniem i byciem niekochanym, natomiast "Unikanie" przywiązaniowe to dyskomfort związany z bliskością, poszukiwanie niezależności, unikanie intymności i skrajne dystansowanie się od innych [11]. Badania empiryczne potwierdzają silny pozytywny związek między pozabezpiecznym przywiązaniem a patologią osobowości [12][13][14][15][16][17][18]. Okazało się, że nieprawidłowości w intrapsychicznym i interpersonalnym funkcjonowaniu łączyły się z pozabezpiecznymi wzorcami przywiązania, natomiast niskie nasilenie pozabezpiecznych form przywiązania było związane z najzdrowszym poziomem funkcjonowania osobowości [15].…”

“…Zarówno "Lęk", jak i "Unikanie" były istotnymi predyktorami tych nieprawidłowości, co sugeruje, że wczesne interakcje społeczne kształtujące przywiązanie są odpowiedzialne za patologię osobowości. Uzyskane wyniki potwierdzają i rozszerzają rozważania Ainsworth i Bowlby'ego [26] oraz są zgodne z dostępnymi dowodami na istnienie relacji między przywiązaniem dorosłych a patologią osobowości [12,15,16,18]. Są także spójne z teoretycznymi modelami przywiązania i zaburzeń osobowości, w których i przywiązanie, i zaburzenia osobowości definiowane są jako zaburzenia w funkcjonowaniu interpersonalnym [17].…”