‘Faking’ From the Applicant's Perspective: A theory of self‐presentation in personnel selection settings

Abstract

The paper outlines an alternative theoretical perspective on what is most often discussed as 'faking' in the personnel selection literature. The basic premise of the present theory is that, from an applicant's perspective, self-presentational behaviors in selection settings can be understood as attempts to adapt one's projected self-image to situational demands of attracting prospective employers. Self-presentation in selection settings is conceptualized as a process linking four distinguishable motivational and skills sets of individuals acting within context. As opposed to the faking perspective, the present selfpresentation perspective aims to (a) understand applicant behavior from the actor's perspective, (b) does not assume that self-presentation is illegitimate, (c) broadens the scope of the discussion beyond personality testing and interviews, and (d) predicts effects on criterion-related validity that range from negative, to neutral, to positive. Implications for research and practice are also discussed.

Review of the Models of Fake Response Determinants in Personality Questionnaires in Job Selection

“…Komponenta pravog rezultata ima samo jednu odrednicuciljanu osobinu. Novi model naslanja se i na prijašnje modele lažiranja odgovora drugih autora (Goffin i Boyd, 2009;Marcus, 2009;McFarland i Ryan, 2000Snell i sur., 1999) u tome da lažiranje smatra rezultantom sposobnosti i motivacije za lažiranje. Model identificira višestruke osobine kao potencijalne izvore motivacije za lažiranje te pretpostavlja da osobine ličnosti i sposobnosti koje potiču lažiranje odgovora u tom procesu međudjeluju s relevantnim situacijskim faktorima.…”

“…Mueller-Hanson i sur., 2006), drugi smatraju da je lažiranje odgovora samo jedna njegova strategija (npr. Marcus, 2009). Istraživanja se pak donekle slažu u tome da lažiranje odgovora, kako god ono bilo definirano, treba mjeriti razlikovnim rezultatima (McFarland i Ryan, 2000Yu, 2008).…”

“…On je možda najočitiji u ideji da modelom lažiranja odgovora treba zahvatiti i individualne i situacijske odrednice (Marcus, 2009;McFarland i Ryan, 2000Tett i sur., 2006;Tett i Simonet, 2011;Ziegler, 2011). Isto tako gotovo svi modeli kao osnovne individualne odrednice ističu motivaciju i sposobnost lažiranja (Ellingson i McFarland, 2011;Goffin i Boyd, 2009;Snell i sur., 1999).…”

“…Motivacija se odnosi na kandidatovu sklonost lažiranja odgovora te ostaje (ponekad pod nazivima "namjera" ili "spremnost na lažiranje") njegovom ključnom odrednicom i u kasnijim modelima drugih autora (Ellingson i McFarland, 2011;Goffin i Boyd, 2009;Marcus, 2009;McFarland i Ryan, 2000Mueller-Hanson i sur., 2006). Ova je pretpostavka potvrđena u istraživanjima McFarland i Ryan (2006), Mueller-Hanson i suradnika (2006) te Yu (2008), u kojima je dobiveno da je, ovisno o dimenziji na kojoj je formiran razlikovni rezultat, namjera umjereno do snažno povezana s lažiranjem odgovora.…”

“…Sposobnost lažiranja u nekim modelima nalazimo i pod pojmom vještina (Marcus, 2009). Dio autora sposobnost laži-ranja definira objektivnim faktorom (McFarland i Ryan, 2000Tett i Simonet, 2011), a dio subjektivnim faktorom kao doživljenu sposobnost lažiranja koja na lažiranje odgovora djeluje posredno, preko motivacije za lažiranje (Goffin i Boyd, 2009).…”