Funktionelle Deckbißbehandlung

Extraction therapy in patients with class II/2 malocclusion

“…The orthopedic treatment of growing Class II/2 patients without extraction of permanent teeth is regarded an extremely effective method by Fleischer-Peters et al [8], Hirschfelder et al [11] and Rutter et al [21]. However, appliance-related protrusion of the lower incisors and instability of vertical overbite correction are still a matter of ongoing debate in this context [10,11].…”

Funktionelle Behandlung des tiefen Bisses-Ergebnisse einer Langzeitstudie

“…Als gtinstigster Zeitpunkt zur apparativen OberbiBreduktion gilt allgemein die pr~ipubert~ire Wachstumsperiode, da in dieser Entwicklungsphase besondere F~ihigkeiten zur skelettalen und neuromuskul~iren Anpassung bestehen. Hier haben die in Europa entwickelten funktionellen Behandlungsmethoden ihre Effektivit~it bereits seit den dreiBiger Jah-ren unter Beweis gestellt und sind heute international anerkannt [3,5,8,17].…”

Οδοντοσκελετικες Και Αισθητικες Μεταβολες Της Κατατομης Του Προσωπου Μετα Απο Θεραπεια Με Ενεργοποιητη Σε Ατομα Με Συγκλεισιακη Ανωμαλια Ταξης Ιι 2ης Κατηγοριας Κατα Angle

“…Μια άλλη υποδιαίρεση, η οποία περιγράφεται από ορισμένους συγ γραφείς, είναι αυτή που βασίζεται στον ελεύθερο μεσοφραγματικό χώρο. Διακρίνουμε δύο τύπους: (α) Στο πρώτο ανήκουν ασθενείς με μεγάλο ελεύθερο μεσοφραγματι κό χώρο, όπου διαπιστώνεται υπανάπτυξη των οπισθίων φατνιακών αποφύσεων ή ατελής ανατολή των οπισθίων οδόντων (Fleischer-Peters et al 1974), ενώ υπάρχει αντίθετα υπερανάπτυξη της φατνιακής απόφυσης των προσθίων. (β) Στο δεύτερο τύπο ανήκουν ασθενείς με φυσιολογικό ελεύθερο με σοφραγματικό χώρο και υπερανάπτυξη της πρόσθιας φατνιακής απόφυσης.…”

“…Οι προτείνοντες τη λύση της λειτουργικής μεθόδου προσανατολίζο νται στο χρονικό διάστημα ύπαρξης της μικτής οδοντοφυΐας, σαν τη καταλληλότερη χρονική περίοδο, διότι τότε λαμβάνουν χώρα σε έντονο ρυθμό η ανατολή των μόνιμων δοντιών, η ανάπτυξη των φατνιακών αποφύσεων και των γνάθων, τόσο κατά το κατακόρυφο όσο και κατά το προσθιοπίσθιο επίπεδο. Η λογική συνέπεια μιας πρώιμης θεραπείας είναι η επίλυση λειτουργικών προβλημάτων, ανωμαλιών του μήκους των οδοντικών τόξων, η διόρθωση της κατα κόρυφης και της κατά το προσθιοπίσθιο επίπεδο σχέσης (Schwarz 1931, Korkhaus 1953, Neumann 1953, Grosse-Wienker 1953, Fränkel 1967, Fleischer-Peters 1974, Thuer et al 1989, Ingervall and Lennardson 1973, Ehmer and Tabancsi 1990, Rutter and Witt 1990. Ο Korkhaus (1939) θεωρεί σαν κατάλληλη ηλικία αυτή των 6-7 ετών, δηλαδή το χρονικό διάστημα ανατολής των πρώτων γομφίων.…”

“…Αλλοι Ευρωπαίοι συγγραφείς προτείνουν την εξαρχής χρήση ενός ενεργοποιητή επειδή πιστεύουν ότι σε μια οδοντική ανωμαλία Τάξης II, 2ης κατηγορίας κατά Angle υπάρχει μια άπω μετατόπιση της κά τω γνάθου η μια άπω θέση της, θεωρώντας αυτή την κατάσταση σαν ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της ανωμαλίας το οποίο πρέπει να διορθωθεί. Με βάση αυτή τη συλλογιστική ο ενεργοποιητής με τον αποπροσανατολισμό της σύγκλεισης που προκαλεί δημιουργεί μια μεταβολή της λειτουργίας των μασητηρίων μυών, προκαλεί μια απρόσκωπτη ανάπτυξη της κάτω γνάθου, την ομαλοποίηση του μα θητικού επιπέδου, καθώς επίσης και την ανατολή ή μετακίνηση των γομφίων σε σχέση Τάξης I (Neumann 1953, Strang and Thomson 1958, Marschner and Harris 1966, Fleischer -Peters 1974, Rutter and Witt 1990).…”