Genetical approach to systematics and phylogeny of Trypetinae (Diptera, Tephritidae)

Abstract

Genetic variation at 25 enzyme loci (64 alleles) has been considered in the attempt of an intra-species analysis of Ceratitis capitata. Twenty-seven hortologous loci (122 alleles) were selected to elucidate the relationships among Ceratitis capitata, Ceratitis rosa, Trirhithrum coffeae and Capparimya savastonoi of the Trypetinae subfamily. Two ordination approaches have been used for electrophoretic data: Principal Component Analysis (PCA) and cluster analysis through a tree representation. At the species level, for C. capitata ordination by means of PCA enabled the geographic and seasonal intraspecific differentiation to be recognized. At higher levels of taxonomy, when applied to species and genera, PCA has been used as an alternative to cluster analysis. Nei distance and UPGMA procedure have been used in both levels of systematic ordination. For species-genera level, genetic distances have been calculated using also Rogers, Cavalli and Edwards methods (UPGMA and Wagner procedure). The cophenetic correlation, and other measures, have been examined as measures of goodness of fit. All the trees give the same topology. C. savastanoi samples present the greatest range of distance. C. capitata appears closer to T. coffeae than to C. rosa. The disagreement between electrophroretic trees and the existing conventional systematic is discussed. Electrophoretic keys for distinguishing the immature stages of Trypetinae are proposed.

Genetic differentiation and speciation among four Phyllotreta species (Coleoptera: Chrysomelidae)

“…Narang et al, 1989;Pashley et al, 1990;Scholl, Obrecht & Owen, 1990;Berlocher et al, 1993; Pinto, Platner & Sassaman, 1993) and has been a helpful tool for the study of species evolution (e.g. Bentz & Stock, 1986;Cane et al, 1990;Malacrida et al, 1991;Croua-Roy & Bakalowicz, 1993;Manguin et ul., 1993). Richardson et al…”

Κυτταρολογικη Χαρτογραφηση Γονιδιων Και Ανωνυμων Dna Κλωνων - Μοριακη Αναλυση Της Πολυγονιδιακης Οικογενειας Hsp70 Στη Μεσογειακη Μυγα Ceratitis Capitata.

“…Επίσης, η ανάλυση ενζυμικών πολυμορφισμών έχει δώσει σημαντικές πληροφορίες για: α) την καταγωγή και γεωγραφική εξάπλωση του είδους και τη γενετική δομή των πληθυσμών (Milani et al, 1989;Gasperi et al, 1990;1991) και β) τις φυλογενετικές σχέσεις μεταξύ συγγενικών ειδών (Malacrida et al, 1991), οι οποίες θα μπορούσαν να συμβάλλουν, τόσο σε προβλήματα που σχετίζονται με τη βασική, όσο και με την εφαρμοσμένη έρευνα (Malacrida et al, 1988;.…”

Γενετική και κυτταρογενετική ανάλυση - σύνθεση του πρώτου ισορροπημένου χρομοσώματος στη μεσογειακή μύγα ceratitis capitata

“…Η πρώτη καταγραφή του εντόμου στην ευρωπαϊκή περιοχή της Μεσογείου, έγινε στην Ισπανία το 1842 (De Brème 1842) και στην Ιταλία το 1863 (Martelli 1910). Πληθυσμιακές μελέτες έδειξαν ότι οι πληθυσμοί της Ceratitis capitata μπορούν να καταταγούν σε τρεις κύριες κατηγορίες: α) προγονικοί πληθυσμοί, οι οποίοι περιλαμβάνουν τους πληθυσμούς της Αφρικής, νότια της Σαχάρας β) αρχαίοι πληθυσμοί που περιλαμβάνουν τους Μεσογειακούς πληθυσμούς γ) Νεοεμφανιζόμενοι πληθυσμοί, που Εισαγωγή αναφέρονται στους πληθυσμούς της Αμερικής και της Αυστραλίας (Malacrida et al 1992).…”