Goedaardige hersentumoren

Abstract

SamenvattingIeder jaar wordt in Nederland bij zeven-à achthonderd patiënten een goedaardige tumor van het centraal zenuwstelsel vastgesteld. Het aantal langdurige overlevers is een veelvoud daarvan. Ondanks de goede genezingskansen houden veel patiënten (15-50%) blijvend neurologische en psychosociale beperkingen ten gevolge van de aandoening en/of de behandeling. Naast neurologische uitval en epilepsie komen chronische denkstoornissen, stemmingsstoornissen en moeheid veel voor; deze worden soms pas laat ontdekt. Ook het gebruik van anti-epileptica op zichzelf is een risicofactor voor cognitieve achteruitgang en verminderde kwaliteit van leven. Radiotherapie is een belangrijke risicofactor voor mentale achterstand bij kinderen met een hersentumor; bij volwassenen is de cognitieve schade door neurochirurgie en bestraling minder opvallend dan de schade door de tumor. InleidingGoedaardige tumoren van het centraal zenuwstelsel worden histologisch gekenmerkt door een scherp begrensde groei binnen de schedel en het ruggenmergkanaal. Per definitie metastaseren ze niet, maar door lokale druk op hersenen en zenuwen kunnen ze wel aanleiding geven tot neurologische uitval en prikkeling (pijn, epilepsie). De meeste patiënten kunnen worden genezen met neurochirurgie en radiotherapie, maar veel patiënten houden langdurig neurologische, cognitieve en hormonale restverschijnselen. Deze langetermijnproblemen worden pas de laatste jaren onderkend. Er kunnen verschillende redenen zijn waarom de aandacht voor goedaardige tumoren en hun gevolgen zo gering is: . de diagnose 'benigne hersentumor' is een vergaarbak van histologisch zeer verschil-