How do small rural food-processing firms compete?A resource-based approach to competitive strategies

Abstract

The study was concerned with the competitive strategies of small food-processing firms in rural Finland and their ability to achieve and maintain a competitively advantaged position in relation to larger food companies in the dynamic and mature food market. Competitive strategies were approached from the resource-based view (RBV) that emphasises internal firm factors as sources of competitive advantage and long-term success. As strategic choices, differentiation was specifically considered. The main objective was to explain the relationships between resources, competitive advantage and firm success. To understand the ambiguous nature of the resources in the small-scale food production context, the study introduced a distinction between strategic resources and basic resources and the strategic relationship between them. The empirical part of the study was based on quantitative analyses of the survey data collected from 238 small (less than 20 persons), food-processing firms in rural Finland. The sample firms represented different branches of the food industry and 39% of them operated in connection with a farm. The linkage between resources, competitive advantage and firm success was investigated by means of cluster analysis, mean comparisons and LISREL modelling. The results demonstrated that there are some typical features relating to small-scale food production in Finland. The results also revealed that small-scale, rural food processing firms do not constitute a homogenous group of their own, but that different strategies among small firms can be identified as well. The analyses proved that a linkage between resources, competitive advantage and firm success can be identified, which is consistent with resource-based logic. However, according to the findings, following a particular strategy does not automatically ensure that a firm will achieve success. The analysis also showed that strategic resources and basic resources are strongly interlinked and that the relationship between basic resources and success was, however, considerably stronger than the link between strategic resources and success. The study concludes that resource deployment – in terms of both strategic resources and basic resources – should be balanced in order for a small food-processing firm to have the opportunity to establish a relatively favourable position in the market. Based on the results, theoretical, methodological and managerial implications are suggested and ideas for the further research are provided.;

Ανάλυση Της Αλυσίδας Μάρκετινγκ Των Αλιευτικών Προϊόντων Στην Ελλάδα Στα Πλαίσια Της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής

“…Για τη σύνταξή του ερωτηματολογίου, χρησιμοποιήθηκαν γνωστές μελέτες από τη βιβλιογραφία (Gronhaug & Fredriksen 1984, Swamidass & Newell 1987, Esfahani & Brakey 1996, Carr et al 1997, Girgzdiene et al 1999, Jasjko et al 1999, Crean & Wisher 2000, Quazi et al 2001, Delorme et al 2002, Luten et al 2003, Terziovski et al 2003, Forsman 2004, Kaynak & Hartley 2005, Julian et al 2005, Devaraj et al 2006, Τσούργιαννης et al 2006, Karelakis et al 2008, αφού έγιναν οι απαραίτητες μετατροπές για να ανταποκρίνεται στο εξεταζόμενο προϊόν και στο αντικείμενο της έρευνας.…”

“…Ειδικότερα, τα αποτελέσματα της έρευνας συμβαδίζουν με ανάλογα ευρήματα από προηγούμενες έρευνες (Newfarmer & Marsh 1981, Swamidass & Newell 1987, Terziovski et al 2003, Forsman 2004, Lee 2009), όπου υποστηρίζεται ότι η δομή της αγοράς επηρεάζει και άμεσα και έμμεσα την επιχειρησιακή απόδοση. Αναλυτικότερα, η άμεση και θετική επίδραση της ανάπτυξης του ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος στην επιχειρησιακή απόδοση ενισχύεται και από ευρήματα προηγούμενων ερευνών (Katsikeas et al 1996, Forsman 2004, Lee et al 2010, Jimenez & Sanz-Valle 2010. Όσον αφορά στη συμπεριφορά των επιχειρήσεων, σύμφωνα με τα αποτελέσματα εκτίμησης του υποδείγματος ανάλυσης διαδρομών, παρατηρήθηκε ότι αυτή αποτελεί σημαντικό προσδιοριστικό παράγοντα της επιχειρησιακής απόδοσης (επιβεβαίωση υποθέσεων: Υ2δ-η).…”

“…Ειδικότερα, η άμεση και θετική επίδραση των εξαγόμενων παραγόντων στην επιχειρησιακή απόδοση ενισχύεται και από ευρήματα προηγούμενων ερευνών (Newfarmer & Marsh 1981, Katsikeas et al 1996, Vlachvei & Oustapassidis 1998, Forsman 2004. Τέλος, τα αποτελέσματα της έρευνας υποστηρίζουν την άποψη των Swamidass & Newell (1987), Reger et al (1992), Katsikeas et al (1996), Vlachvei & Oustapassidis (1998), Menon et al (1999), Wang et al (2006), Devaraj et al (2006), Jimenez & Sanz-Valle (2010), οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η συμπεριφορά των επιχειρήσεων επηρεάζεται από τη δομή της αγοράς (υπόθεση: Υ2γ) και συνεπώς και οι δύο παράγοντες έχουν σημαντική επίδραση στην επιχειρησιακή απόδοση (υπόθεση: Υ1α και Υ1γ).…”

“…Τέλος, τα αποτελέσματα της έρευνας υποστηρίζουν την άποψη των Swamidass & Newell (1987), Reger et al (1992), Katsikeas et al (1996), Vlachvei & Oustapassidis (1998), Menon et al (1999), Wang et al (2006), Devaraj et al (2006), Jimenez & Sanz-Valle (2010), οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η συμπεριφορά των επιχειρήσεων επηρεάζεται από τη δομή της αγοράς (υπόθεση: Υ2γ) και συνεπώς και οι δύο παράγοντες έχουν σημαντική επίδραση στην επιχειρησιακή απόδοση (υπόθεση: Υ1α και Υ1γ). Παράλληλα, προκύπτει ότι η δομή της αγοράς δύναται να επηρεάσει άμεσα (υπόθεση: Υ1β) και όχι μόνο έμμεσα την επιχειρησιακή απόδοση (Newfarmer & Marsh 1981, Swamidass & Newell 1987, Terziovski et al 2003, Forsman 2004, Lee 2009). …”

“…Αναλυτικότερα, με την εφαρμογή της διερευνητικής και της επιβεβαιωτικής παραγοντικής ανάλυσης προέκυψε ένα σύνολο αξιόπιστων και εύκολα ταυτοποιήσιμων παραγόντων, οι οποίοι αναφέρονταν στην απόδοση της ποιότητας (Newfarmer & Marsh 1981, Sashi 1995, Katsikeas et al 1996, Mueller 1999, Menon et al 1999, Claver et al 2002, Terziovski et al 2003, Forsman 2004, Lee 2009, Jimenez & Valle 2010 (Newfarmer & Marsh 1981, Katsikeas et al 1996, Menon et al 1999, Collins et al 2001, Kaynak & Hartley 2005 (Lee et al 2010). Η αύξηση της απόδοσης σε επίπεδο πελατών (customer performance) έχει ως αποτέλεσμα τη δυνατότητα μείωσης της ελαστικότητας της ζήτησης ως προς την τιμή, παρέχοντας δυνατότητα αύξησης των τιμών και συνακόλουθα αύξησης των κερδών (Kaynak & Hartley 2005), βελτιώνοντας έτσι την απόδοση σε επίπεδο επιχείρησης (Newfarmer & Marsh 1981, Claver et al 2002, Lee 2009).…”