Human Enhancement: The New Eugenics

Abstract

Supporters of human enhancement through genetic and other reproductive technologies claim that the new liberal eugenics, based on science and individual consent differs from the old eugenics which was unscientific and coercive. Supporters claim it is the parent's moral obligation to produce the best children possible. At this time, a defective gene that is identified in an unborn child cannot be repaired. To prevent the manifestation of the undesirable trait the unborn child is destroyed. The arguments in support of human enhancement are based on an ethic of consequence that could allow for nearly any means as long as the desired end is reached. Medical enhancement may affect the parent–child family unit; the parents’ love for the child may be conditioned on the expected results. The new eugenics, although based on science, continues to pursue the same goal as the old eugenics, the development of a superior individual and the elimination of those considered inferior.

Commentary on Reinders, Stainton, and Parmenter's Stimulus Paper

“…Other authors like Vizcarrondo () also emphasize the silent evolution of this new “Eugenics Movement” within liberal society. Vizcarindo argues that medical supporters of the termination of unborn babies as a result of genetic imperfection as detected through genetic and other reproductive technologies, pursues the same deep‐rooted rhetoric of the “ old eugenics movement .” Reinders, Stainton, and Parmenter in this stimulus paper offer readers a detailed argument of the “The Quiet Progress of the New Eugenics : Ending the Lives of Persons with Intellectual and Developmental Disabilities for Reasons of Presumed Poor Quality of Life.” It is now left for the readers to make a decision on their own stance on this argument.…”

CRISPR-Cas and Its Wide-Ranging Applications: From Human Genome Editing to Environmental Implications, Technical Limitations, Hazards and Bioethical Issues

“…By virtue of that, eugenicists encouraged those deemed “fit”, typically belonging to middle and upper classes to have large families, whereas the destitutes, deemed “unfit”, were to breed less. Over the 20th century, it became clear that adjudging moral worth on the basis of mental or physical fitness would lead to atrocities of horrific magnitude, such as forced sterilization, euthanasia and genocide [ 146 ]. Although from the late 19th century eugenics was advocated for in Western countries, from the United States (suffice it to say that the Rockefeller, Carnegie, and Ford Foundations actively funded eugenics research) to the United Kingdom, Germany and Sweden, such ethically and scientifically indefensible thinking was ultimately exposed as folly, and rightly rejected.…”

CRISPR/CAS Και Η Επέμβαση Στο Ανθρώπινο Γονιδίωμα: Περί Φύσης Και Έξης

“…Βασιζόμενοι στην αρχή της αυτονομίας και στην ωφελιμιστική ηθική, οι υποστηρικτές της νέας ευγονικής ισχυρίζονται πως επέρχεται μια νέα εποχή οφέλους για το άτομο αλλά και κατ' επέκταση για το κοινωνικό σύνολο στο όλον. Τα ερωτήματα που τίθενται είναι τα εξής: Μήπως η εξάλειψη κάποιων γονιδιακών προδιαθέσεων αποδυναμώσει την γονιδιακή δεξαμενή; Είναι σε θέση όλα τα άτομα από διαφορετικές κουλτούρες να έχουν κοινά κριτήρια στο να καθορίσουν τι είναι επιθυμητό και τι όχι (14).…”

“…Ακόμη η ανάλυση της εξέλιξης δείχνει πως η παρεμβάσεις στο γονιδίωμα ίσως είναι απαραίτητες σε βάθος χρόνου ούτως ώστε να διαφυλαχθεί η υγεία των ατόμων από την γενετική παρακμή (23). Επίσης υποστηρίζεται και η άποψη κυρίως από τους διαφωνούντες πως αντί να μεθοδεύεται η εξάλειψη κάποιων ανεπιθύμητων χαρακτηριστικών μέσω των παρεμβάσεων, θα ήταν προτιμότερο να δημιουργηθεί μία κοινωνία πιο φιλική για τα άτομα τα οποία πιθανόν έχουν κάποια ατέλεια (14,23). Σε μια ενδιαφέρουσα εργασία αναφέρονται δύο μελέτες οι οποίες διεξήχθησαν σε φοιτητές ιατρικής (το δείγμα ήταν πολυπολιτισμικό) 6 και διερευνούσαν τους παράγοντες που καθορίζουν τις συμπεριφορές ως προς τον γενετικό έλεγχο κατά την προεμφυτευτική διαδικασία.…”

“…Παράλληλα ακολουθείται και από μια σειρά πρακτικών ζητημάτων. Όπως το κατά πόσο αυτές οι τεχνολογίες βελτίωσης θα είναι οικονομικά προσβάσιμες για το ευρύ κοινό, ταυτόχρονα τίθεται το ερώτημα ποια θα είναι και η θέση των αναπτυσσόμενων χωρών; Μήπως η αδυναμία πρόσβασης κάποιων κοινωνικών ομάδων σε αυτές της διαδικασίες ανοίξει το δρόμο σε νέες μορφές διακρίσεων που θυμίζουν τις παλιές πλην εξαλειφθείσες περί ανώτερων και κατώτερων γενετικά ατόμων; Στην βιβλιογραφία υπάρχει διάχυτος αυτός ο προβληματισμός ο οποίος δεν είναι αβάσιμος (14). Θα μπορούσαμε να πούμε πως η ιστορία μας έχει διδάξει πως δεν μπορούμε να αποτινάξουμε από την ανθρώπινη φύση την τάση να υπερέχουμε ως προς κάποιον κατώτερο η τουλάχιστον αυτόν που θεωρούμε εμείς κατώτερο βάσει αποδείξεων.…”