“I Would Prefer to Be Famous”

Abstract

The reentry of sentenced perpetrators of atrocity crimes is part and parcel of the pursuit of international and transitional justice. As men and women sentenced for war crimes, crimes against humanity and genocide by the International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia (ICTY) and the other tribunals return from prisons into society and communities questions arise as to the impact their reentry has on deeply divided postconflict societies, in particular on victim groups. Contemporary international tribunals and courts mostly do not have penal or correctional policies of their own, and the legacy of early release, commuting of sentences and amnesties that Nuremberg and other post-World War II tribunals have left, is a particularly problematic one. Germany’s historical experience provides an analytic blueprint for understanding in which ways contemporary perpetrators return into changed and still fragile societies. This comparative analysis between Nuremberg and the ICTY is based on two data sets including information on returning war criminals sentenced in both tribunals. The comparative analysis focuses on four themes: politics of reentry, admission of guilt and justification, memoirs, and political activism.

Susanne Karstedt

“…Omdat mijn onderzoek zich voornamelijk richt op internationale misdrijven en dictaturen, heeft het vele raakvlakken met dat van Susanne. Zij werd vooral bekend door haar onderzoek naar de invloed van democratie op geweld in de maatschappij (Karstedt, 2006(Karstedt, , 2008a(Karstedt, , 2015a, haar werk over de Holocaust en andere internationale misdrijven (Karstedt, 1998(Karstedt, , 2008b(Karstedt, , 2010(Karstedt, , 2012(Karstedt, , 2015b(Karstedt, , 2018(Karstedt, , 2019a) en de rol van emoties bij (overgangs)justitie (Karstedt, 2002(Karstedt, , 2016(Karstedt, , 2019b(Karstedt, , 2020. Deze eerste minuten van het interview zijn typerend voor de nieuwsgierigheid en passie die Susanne de afgelopen decennia hebben gemotiveerd.…”

“…Wellicht ook mijn werk over gevangenisomstandigheden (Karstedt, 2011a(Karstedt, , 2011b(Karstedt, , 2015c. Maar ook hoe een maatschappij omgaat met oorlogsmisdadigers nadat zij vrij worden gelaten (Karstedt, 2018). Eigenlijk wil ik herinnerd worden voor mijn werk over internationale misdrijven in al haar vormen, omdat het zo belangrijk is voor mijn identiteit.…”